Ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι ήταν μια από τις μεγαλύτερες και πιο ιδιοφυείς προσωπικότητες της Αναγέννησης. Έζησε ανάμεσα στον 15^ο και 16^ο αιώνα στη Φλωρεντία. Μεταξύ των άλλων ασχολήθηκε με τη ζωγραφική, τα μαθηματικά, την ανατομία και δημιούργησε σχέδια ευφάντα­στων μηχανικών κατασκευών. Μια από τις σπουδαιότερες κατασκευές του ήταν το «Σφυρί».

Το  «Σφυρί» ήταν μια χειροκίνητη μηχανική κατασκευή που περιείχε ως εξάρτημα ένα βαρύ συμπαγές σίδερο, το οποίο μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα πραγματοποιούσε πολλά χτυπήματα με μικρό κόπο από την πλευρά του ανθρώπου.

Το μηχάνημα αυτό χρησιμοποιούνταν για διάφορες μεταλλουργικές εργασίες. Στην αρχή για απλές κατασκευές, ενώ στους επόμενους αιώνες αξιοποιήθηκε κυρίως για την κατασκευή ελασμάτων και λαμαρινών με τα οποία θα κατασκευάζονταν βαριά αντικείμενα όπως: αυτοκίνητα, πλοία, θωρακισμένες πολεμικές μηχανές και άλλα.  

Το μηχανικό «Σφυρί» του Λεονάρντο Ντα Βίντσι ήταν  μια εφεύρεση, αιώνες μπροστά από την εποχή της. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι το μηχάνημα αυτό θα χρησιμοποιηθεί εκτεταμένα για αρκετές εκατοντάδες χρόνια μετά το θάνατό του και κυρίως κατά τη διάρκεια της βιομηχανικής επανάστασης.

Ο  Λεονάρντο Ντα Βίντσι σχεδίαζε όλες τις κατασκευές του στηριζόμενος στα μαθηματικά. Πίστευε ότι μέσω των μαθηματικών μπορεί να πετύχει την ακρίβεια στην κατασκευή και ότι πίσω από κάθε σχέδιο που δημιουργούσε κρυβόταν μια τέλεια λογική. Ωστόσο, όμως, πολύ σπάνια έλεγε ή έγραφε τα μαθηματικά που υποκρύπτονταν. Το ίδιο συμβαίνει και με το περίφημο «Σφυρί του».

Για τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι κάθε νέα κατασκευή ήταν μια ιδιαίτερη ευχαρίστηση. Βίωνε τη δημιουργία της, σαν να έπαιζε ένα καινούργιο παιχνίδι του οποίου προσπαθούσε να ανακαλύψει τους κανόνες.

Εμείς θα γυρίσουμε χρόνια πίσω και με σημερινά υλικά θα κατασκευάσουμε- παίζοντας - κάτι που έχει τη λογική της κατασκευής του «Σφυριού» του Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Στη συνέχεια, θα προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε ποια ήταν τα μαθηματικά που κρύβονταν πίσω από αυτό.

1. Άρης Μαυρομμάτης : Μαθηματικός - Θεωρητικός της Τέχνης. Είναι επιστημονικός σύμβουλος στο Μουσείο Ηρακλειδών, διδάσκει στο Δια Βίου Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, επιστημονικός σύμβουλος του εκπαιδευτικού οργανισμού STEM EDUCATION και σύμβουλος  παιδαγωγικού έργου σε Νηπιαγωγεία και Δημοτικά σχολεία.

Κύριο αντικείμενο του είναι η έρευνα, η οποία εστιάζεται στην προσέγγιση των Μαθηματικών εννοιών και εν γένει εννοιών της Επιστήμης, μέσα από αλληλεπιδραστικά αντικείμενα και κυρίως των έργων Τέχνης. Έχει δημοσιεύσει σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά και έχει συμμετάσχει σε συνέδρια με κριτική επιτροπή με περισσότερες από 35 εργασίες. Έχει δώσει πολλές διαλέξεις τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό με κύριο αντικείμενο τα Μαθηματικά, την Επιστήμη, τη Φιλοσοφία και την Τέχνη. Αρθρογραφεί σε εφημερίδες με θέματα εκπαιδευτικά και σχετικά με τον συμπληρωματικό ρόλο της εκφραστικότητας της Τέχνης και της λογικής των Μαθηματικών. Είναι συγγραφέας μαθηματικών βιβλίων και επιτομών για την διδασκαλία των Μαθηματικών μέσα από το περιβάλλον της Τέχνης. Σχεδιάζει εκπαιδευτικά προγράμματα για το Μουσείο Ηρακλειδών και τον εκπαιδευτικό οργανισμό STEM EDUCATION και επιμορφώνει εκπαιδευτικούς τόσο της πρωτοβάθμιας όσο και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης πάνω σ’ αυτά. Από το 1998 μέχρι το 2013 υπήρξε μέλος της επιστημονικής ομάδας ανάπτυξης πιλοτικών εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων στην “Εθνική Εστία Επιστημών”, στην “Εστία Γνώσης και Πολιτισμού Χαλκίδας” και στην “Εστία Γνώσης Πάτρας”.

1. Απόστολος Παπανικολάου : Ο Απόστολος Παπανικολάου είναι ερευνητής της διδακτικής των Μαθηματικών με μεταπτυχιακό δίπλωμα του τμήματος Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αθήνας, στη Διδακτική Μαθηματικών. Καθηγητής Μαθηματικών από το 1985 με πολλές διδακτικές προτάσεις, δημοσιεύσεις και συγγραφή βιβλίων για την ολιστική διδασκαλία των Μαθηματικών και τη διασύνδεσή τους με την Φυσική και την Τεχνολογία, τη Φιλοσοφία και την Τέχνη. Έχει διδάξει Απειροστικό Λογισμό στο Μαθηματικό Αθήνας και Γεωμετρία στην Τέχνη στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας στο δια βίου τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών. Μέλος της επιστημονικής ομάδας ανάπτυξης πιλοτικών εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων στην Εθνική Εστία Επιστημών, στην Εστία Γνώσης Χαλκίδας και στην Εστία Γνώσης Πάτρας από το 2000 έως το 2013. Επιστημονικός σύμβουλος και σχεδιαστής εκπαιδευτικών προγραμμάτων του Μουσείου Ηρακλειδών. To κύριο ερευνητικό του ενδιαφέρον εστιάζεται στην διασύνδεση των Μαθηματικών με τη Φιλοσοφία και την Τέχνη και την εφαρμογή στη διδασκαλία των Μαθηματικών. Έχει συμμετάσχει ως εισηγητής σε σειρά σχετικών επιμορφωτικών σεμιναρίων για εκπαιδευτικούς στην αλληλεπιδραστική διδασκαλία των Μαθηματικών, είναι επιμορφωτής Α επιπέδου ΤΠΕ, ενώ έχει δώσει σειρά διαλέξεων με κύριο θέμα τη βιωματική, διαθεματική και αλληλεπιδραστική διδασκαλία.