Στόχος της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση των δυνατοτήτων που διανοίγονται από την εφαρμογή της διδακτικής μεθόδου της «παιχνιδοποίησης» (gamification) στη διδασκαλία των Τεχνών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Η παιχνιδοποίηση προϋποθέτει την απόδοση χαρακτηριστικών παιχνιδιού στη μαθησιακή διαδικασία και έχει σύμφωνα με έρευνες κυρίως θετικά αποτελέσματα, καθώς συμβάλλει στη μεγιστοποίηση των μαθησιακών αποτελεσμάτων και στην ενδυνάμωση των εσωτερικών κινήτρων (Hamari et al., 2014: 2, 4). Για το σκοπό αυτό κατά την υλοποίηση πολιτιστικού προγράμματος με τίτλο «Τέχνη και εξουσία στην Αρχαία Ελλάδα και την Αναγέννηση», οι μαθητές/τριες κλήθηκαν να παίξουν το εκπαιδευτικό ιστορικό παιχνίδι ARTé: Mecenas, στο οποίο αναδεικνύονται οι σύνθετοι κοινωνικοοικονομικοί παραγόντες που οδήγησαν στην παραγωγή  έργων τέχνης κατά την περίοδο της Αναγέννησης και συνδέονται με τη δυναστεία των Μεδίκων. Το πολιτιστικό πρόγραμμα απευθύνθηκε σε μαθητές/τριες της Α΄ Λυκείου και στόχο είχε, μέσα από μία συγκριτική προσέγγιση, να τους προβληματίσει αναφορικά με τις συνθήκες παραγωγής έργων τέχνης και τους παράγοντες που την καθορίζουν σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους. Οι μαθητές/τριες, αφού παρακολούθησαν μία  παρουσίαση βασικών έργων και εννοιών της τέχνης της Αναγέννησης έπαιξαν το εκπαιδευτικό παιχνίδι ARTé: Mecenas και στη συνέχεια χωρίστηκαν σε ομάδες και ανέλαβαν εργασίες, τις οποίες διαμόρφωσαν για δημοσίευση στο ηλεκτρονικό τους περιοδικό. Για την Αρχαία Ελλάδα πραγματοποίησαν βιβλιογραφική έρευνα. Στην άτυπη συζήτηση που ακολούθησε μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος, οι μαθητές/τριες εξέφρασαν στη συντριπτική τους πλειοψηφία την άποψη ότι το ίδιο το παιχνίδι τους κίνησε το ενδιαφέρον και τους ώθησε να συγκεντρώσουν περισσότερες πληροφορίες για την Αναγέννηση και για τα έργα τέχνης που παρουσιάζονταν κάθε φορά, ώστε να ολοκληρώσουν επιτυχώς όλα τα επίπεδα. Φαινόμενα ανταγωνισμού δεν παρατηρήθηκαν. Τέλος, οι μαθητές/τριες διατύπωσαν την άποψη ότι ωφέλιμη γνωστικά ήταν και η διαδικασία παραγωγής εργασιών, ενώ το γεγονός ότι συγκεκριμένοι μαθητές/τριες με δική τους πρωτοβουλία προχώρησαν στην παραγωγή εικαστικών δημιουργιών εμπνευσμένοι από τα έργα που μελέτησαν στο παιχνίδι αποτιμάται θετικά.

Η Δέσποινα Ποιμενίδου είναι πτυχιούχος του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ., με ειδίκευση στην Κλασική Φιλολογία, κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος του Τμήματος Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ., με ειδίκευση στην Σχολική Παιδαγωγική, και διδάκτωρ Παιδαγωγικής του ίδιου Τμήματος. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν τη διδασκαλία και αξιολόγηση του ακαδημαϊκού γραπτού λόγου, τη διδακτική της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, την Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης και την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου. Έχει συμμετάσχει σε πανελλήνια συνέδρια και έχει δημοσιεύσει άρθρα σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά με κριτές. Έχει συμμετάσχει επίσης σε ευρωπαϊκό πρόγραμμα επιμόρφωσης εκπαιδευτικών στη διδασκαλία της Ιστορίας και της Ιστορίας της Τέχνης με τη μέθοδο της παιχνιδοποίησης (European Schoolnet, Triseum Pilot Project). Από το 1999 υπηρετεί ως μόνιμη εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και τα τελευταία 6 χρόνια στο 1^ο Πειραματικό Γενικό Λύκειο Θεσσαλονίκης «Μανόλης Ανδρόνικος».