Εργαστήριο: βιωματικές δράσεις
id | 11 |
---|---|
Τίτλος | “Ένα βράδυ που ο Καρυωτάκης συνάντησε τον Βαν Γκογκ” |
Ονοματεπώνυμο | Μαίρη Καλδή |
Συνεδρία | Λογοτεχνία και ζωγραφική [εργαστήριο] [ 18:30] |
Αίθουσα | 916 |
Ημερομηνία | Friday, 12 Oct 2018 |
Περίληψη | Περίληψη Οι συμμετέχοντες καλούνται σ’ ένα φανταστικό ταξίδι, όπου ο ποιητής Κώστας Καρυωτάκης θα «συναντηθεί» με τον ζωγράφο Βίνσεντ Βαν Γκογκ. Πρόκειται για μια συνομιλία ανάμεσα στο «Βράδυ» του Καρυωτάκη και δύο έργα-σταθμούς του Βαν Γκογκ, «Το υπνοδωμάτιο» και την «Έναστρη νύχτα». Στόχος είναι, μέσω θεατρικών τεχνικών, οι συμμετέχοντες να μπουν τη θέση των δύο καλλιτεχνών, να συναισθανθούν πώς βλέπουν τον κόσμο και να εμπνευστούν δημιουργώντας συνειρμικά τα δικά τους ποιητικά και εικαστικά έργα. Το μελοποιημένο ποίημα «Βράδυ» (Μουσική: Λένα Πλάτωνος, Τραγούδι: Σαββίνα Γιαννάτου) θα αποτελέσει το σημείο εκκίνησης για μια δημιουργική επαφή μεταξύ λογοτεχνίας, μουσικής, ζωγραφικής και θεάτρου. Σταδιακά οι συμμετέχοντες διερευνούν τα χρώματα, τα τοπία, την ατμόσφαιρα, τα συναισθήματα που τους δημιουργούνται και γράφουν κείμενα δικά τους, που θα αποτελέσουν το έναυσμα για να δημιουργήσουν στη συνέχεια θεατρικούς αυτοσχεδιασμούς. Η ομάδα ξεκινάει σε κύκλο και σταδιακά ξεδιπλώνεται προς τα έξω, σηκώνεται και σχηματίζει παγωμένες εικόνες που μεταμορφώνονται σε θεατρικούς διαλόγους.
|
Διάρκεια | 90' |
Τέχνη | Θέατρο |
Λέξεις - κλειδιά | Βίνσεντ Βαν Γκογκ, Κώστας Καρυωτάκης, ζωγραφική, ποίηση, μουσική, θέατρο, Έναστρη Νύχτα, Το υπνοδωμάτιο του Βαν Γκογκ, ενσυναίσθηση |
Ηλικίες | Απευθύνεται σε μαθητές Γ΄ Γυμνασίου, γιατί το θέμα αφορά τον Καρυωτάκη, που 2 ποιήματά του βρίσκονται στην ύλη Νεοελληνικής Γραμματείας Γ΄ Γυμνασίου. |
Στόχοι | Πρόκειται για μια προσπάθεια να συνδεθούν οι λέξεις με τα συναισθήματα και τα χρώματα. Όλη η δραστηριότητα στοχεύει σε μια βιωματική επαφή με τα έργα τόσο του Καρυωτάκη όσο και του Βαν Γκογκ, ώστε οι συμμετέχοντες να πλάσουν μορφές και εικόνες από τη φαντασία τους εκφράζοντας προσωπικά συναισθήματα και εμπειρίες, να ευαισθητοποιηθούν σε θέματα διαφορετικότητας και να αναρωτηθούν για τον ρόλο της τέχνης στην κοινωνία.
Διδακτικοί στόχοι Προσεγγίζεται το ποίημα "Βράδυ" του Κώστα Καρυωτάκη με βιωματικούς τρόπους. Πέρα από την κατανόηση του περιεχομένου και της τεχνοτροπίας της ποιητικής σύνθεσης, δίνεται έμφαση στην προσωπικότητα του Καρυωτάκη και γίνεται αναφορά στην έλλειψη αποδοχής του έργου του απο την κοινωνία της εποχής του. Βασικός στόχος του μαθήματος της λογοτεχνίας είναι η ουσιαστική επικοινωνία των μαθητών με τη λογοτεχνία και η συνεργασία και αλληλεπίδραση μεταξύ τους με σκοπό την παραγωγή ατομικού ή συλλογικού έργου. Απώτεροι στόχοι η καλλιέργεια της στοχαστικής ικανότητας, καθώς από την απλή παρατήρηση και περιγραφή ενός έργου τέχνης θα περάσουν στην ερμηνεία συμβόλων και σχέσεων, και η ανάπτυξη ερευνητικής διάθεσης των μαθητών με το έργο τέχνης ως αφορμή για έρευνα. Σε μία διαθεματική προσέγγιση της λογοτεχνίας αξιοποιούνται έργα από άλλες τέχνες, όπως η μουσική, η ζωγραφική, το θέατρο, ο κινηματογράφος με στόχο την καλλιέργεια της δημιουργικής σκέψης, της φαντασίας και της πρωτοτυπίας. Παράλληλα, με αυτά τα μέσα η κατανόηση του περιεχομένου και της μορφής ενός ποιήματος ή πεζού γίνεται με βιωματικό τρόπο. Η σύνδεσή του λογοτεχνικού έργου με άλλα κείμενα αναδεικνύει τη διακειμενικότητά του, αλλά παράλληλα προσφέρει ένα πεδίο διασύνδεσής του με άλλες τέχνες. Τέλος, η γνωριμία με τον συγγραφέα ως ξεχωριστό δημιουργό και η γνώση των χαρακτηριστικών ενός ευρύτερου λογοτεχνικού κινήματος, όπως π.χ. ο συμβολισμός και ο υπερρεαλισμός, εντάσσει τα έργα στο κοινωνικό και πνευματικό περιβάλλον που τα γέννησε φωτίζοντας τη σχέση του ατόμου με την κοινωνία. Μαθησιακοί στόχοι Περισσότερο απ’ όλα η τέχνη καλλιεργεί τη στοχαστική ικανότητα: από την απλή παρατήρηση και περιγραφή ενός έργου τέχνης οδηγεί στην ερμηνεία συμβόλων και σχέσεων. Έτσι, η τέχνη με τον τρόπο της καλλιεργεί τη δημιουργική σκέψη, τη φαντασία, και την πρωτοτυπία. Σήμερα πιστεύεται ευρύτερα ότι η αξιοποίηση των τεχνών στην εκπαίδευση είναι σημαντική γιατί εστιάζει στην ολιστική ανάπτυξη (γνωστική /συναισθηματική/ αισθητική/ στοχαστική) που οδηγεί σε βαθύτερη κατανόηση του εαυτού μας και του κόσμου. Όπως υποστηρίζει η Γ. Μέγα «ο διάλογος με αυθεντικές εμπειρίες ζωής θα τους προετοιμάσει για την προσαρμογή τους στην κοινωνία καθώς ενθαρρύνονται να βλέπουν την πολυπλοκότητα των φαινομένων και να σέβονται το σύστημα αξιών των άλλων. Οι μαθητές θα αποκτήσουν "ενσυναίσθηση" μπαίνοντας στη θέση «του άλλου» (Μέγα, 2011, σ. 50). Άλλοι στόχοι «Το θέατρο είναι ένας τρόπος να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας να γίνουν ευαίσθητοι, συνειδητοί, ώριμοι πολίτες, ικανοί να βλέπουν τον κόσμο όχι μόνο από τη δική τους οπτική γωνία, αλλά και μέσα από τα μάτια των άλλων». Dorothy Heathcote «Το να κάνεις θέατρο για παιδιά είναι ένα χάρισμα όχι ένας αυτοσκοπός. Είναι μια πράξη αγάπης και ευθύνης, για να τους δώσουμε ρίζες και φτερά». Μάικλ Μέσκε «Το θέατρο στ’ ακροδάχτυλα» Γενικά, το θέατρο προσφέρει στους συμμετέχοντες ένα δημιουργικό πλαίσιο για αυτοέκφραση. Όταν παίζουμε έναν ρόλο, αναγκαστικά μπαίνουμε στη θέση ενός άλλου και βλέπουμε τα πράγματα από τη δική του οπτική γωνία. Οι καταστάσεις -είτε είναι φανταστικές είτε πραγματικές- συνδέονται με τις πραγματικές εμπειρίες των ατόμων αυξάνοντας την αίσθηση του βιωματικού. Δίνοντας φωνή σ’ ένα ποίημα και μετατρέποντας το σε μια παγωμένη εικόνα το ζωντανεύουμε μ’ έναν προσωπικό τρόπο που αναδεικνύει την ιδιαιτερότητα του καθενός και αποτελεί έκφραση ελευθερίας. Παιδαγωγικοί στόχοι Όπως έγραψε και ο Κρίστοφερ Σμωλ στο βιβλίο του «Μουσική – Κοινωνία – Παιδεία» το 1983: «Το σύνολο του διδακτικού προγράμματος μοιάζει με μια οργανωμένη περιήγηση. Οι μαθητές οδηγούνται σαν κοπάδι από δω και από κει, τους δείχνουν τα κοιτάσματα, τους αγρούς και τις πόλεις ανεξάρτητα αν τους ενδιαφέρουν ή όχι. Κινούνται αδιάκοπα μαζί με την υπόλοιπη ομάδα, ανεξάρτητα αν έχουν αφομοιώσει τις πληροφορίες ή αν επιθυμούν να καθυστερήσουν πάνω σε κάτι που τράβηξε την προσοχή τους ή ερέθισε τη φαντασία τους. Ποτέ δεν τους επιτρέπεται να εξερευνήσουν μόνοι τους και να ανακαλύψουν τις δικές τους ομορφιές και τις δικές τους πιθανές ανταμοιβές. Όλοι κινούνται στο ίδιο όχημα, προς την ίδια κατεύθυνση, πάνω σ' ένα δρόμο χιλιοπατημένο, που μοιάζει να τον έφτιαξε ο ίδιος ο Θεός. Δεν επιτρέπεται σε κανέναν να περιπλανηθεί σε ενδιαφέρουσες περιοχές εκτός του οχήματος και στο τέλος της διαδρομής είναι υποχρεωμένοι όλοι να αποδείξουν ότι είδαν τα ίδια πράγματα, ταυτόχρονα κι από την ίδια οπτική γωνία.» Σήμερα δεν υπάρχουν ασφαλείς οδηγίες πλεύσης για τον εκπαιδευτικό ούτε για τον μαθητή. Τους καθοδηγεί η αγάπη για τη γνώση και η ανάγκη επικοινωνίας σε ένα ελεύθερο πλαίσιο έκφρασης. Αν θέλουμε ζωντανά παιδιά και κριτική σκέψη πρέπει να απελευθερώσουμε τη μάθηση από την παπαγαλία και την τυποποίηση και να δώσουμε το μικρόφωνο της τάξης, την πένα της λογοτεχνίας, ακόμα και τον δοκιμαστικό σωλήνα του εργαστηρίου στους μαθητές και τις μαθήτριες για να χαράξουν τη δική τους πορεία. Πρέπει να τους αφήσουμε να χαθούν στο δικό τους μονοπάτι, για να ανακαλύψουν τα δικά τους λουλούδια, για να γνωρίσουν τον εαυτό τους και να δώσουν το δικό τους νόημα στο παρόν και στο μέλλον. Έτσι, θα γράψουν τα δικά τους ποιήματα και θα εικονογραφήσουν τον δικό τους κόσμο, έναν κόσμο ελευθερίας. |
Υλικό | Λάπτοπ, προτζέκτορας, οθόνη προβολής, σύνδεση στο Ίντερνετ, χαρτιά ζωγραφικής, παστέλ λαδιού ή τέμπερες σε παλ χρώματα. |
Περιγραφή | Εισαγωγή στο εργαστήριο Στην πρώτη επαφή με την ομάδα εξηγείται το θέμα του εργαστηρίου και παρουσιάζονται βασικά στοιχεία της διαδρομής του Καρυωτάκη και του Βαν Γκογκ, με σκοπό να εντοπιστούν κάποιες ομοιότητες που αφορούν κυρίως την έλλειψη αναγνώρισης του έργου τους από την κοινωνία της εποχής τους. Aυτό γίνεται με την παρουσίαση ενός Powerpoint, το οποίο αποτελεί και αφορμή για μικρή συζήτηση. π.χ. Παρατηρήσατε και καποια κοινά στοιχεία τη ζωή τους; Πού νομίζετε ότι οφείλεται αυτό; 5 φάσεις του εργαστηρίου Εισαγωγή με παρουσίαση της ζωής του Βίνσεντ Βαν Γκογκ και του Κώστα Καρυωτάκη (σε Powerpoint) Στο τέλος τίθενται ερωτήματα για τη θέση του καλλιτέχνη μέσα στην κοινωνία και την αποδοχή ή μη του έργου του.
ΦΑΣΗ Α΄ Μουσική και ποίηση
Φύλλο εργασίας 1 : Συναισθήματα – χρώματα
ΦΑΣΗ Β΄ Ποίηση και ζωγραφική
ΦΑΣΗ Γ΄ ΣΥΝΔΕΣΗ Καρυωτάκη- Βαν Γκογκ
Φύλλο εργασίας 3 : Ημερολόγιο του ποιητή 1. Μπείτε στη θέση του ποιητή για λίγο και συμπληρώστε τις προτάσεις σα να είστε αυτός που ζει μέσα στο δωμάτιο του πίνακα: «Βλέπω… Έχω… Νιώθω… Θέλω… Αναρωτιέμαι...» 2. Φανταστείτε ότι σε αυτό το δωμάτιο μένει ο Καρυωτάκης. Κρατάτε στα χέρια σας το ημερολόγιο του ποιητή. Τι θα μπορούσε να γράφει; Τι θα μπορούσε να συμβεί; Συνεχίστε… Τέλος, δημιουργούν ένα δικό τους εικαστικό έργο σύμφωνα με τις ακόλουθες οδηγίες: Ζωγραφίζοντας 1. Αναδημιουργήστε το δωμάτιο του Βαν Γκογκ με βάση το δικό σας γούστο για τα χρώματα προσθέτοντας λεπτομέρειες που θα δείχνουν ότι είναι πιο σύγχρονο ή πιο κοντά στο δικό σας πραγματικό δωμάτιο. 2. Επιλέξτε μια λεπτομέρεια του πίνακα και αυτοσχεδιάστε ελεύθερα μετασχηματίζοντας την σε μοτίβο, τοπίο, αντικείμενο ή αφαιρετική σύνθεση. Η προσέγγιση του έργου του Βαν Γκογκ γίνεται με βιωματικό και ενεργητικό τρόπο δίνοντας τους την ευκαιρία να εκφραστούν με όποιον τρόπο τους αγγίξει περισσότερο στη συγκεκριμένη φάση. Κάποιοι που τώρα θα γράψουν κείμενα, στην επόμενη φάση μπορεί να θέλουν να ζωγραφίσουν. Το σενάριο προσπαθεί να ζωντανέψει την εμπειρία της συνέργειας των τεχνών, προωθώντας την ιδέα ότι η γνώση και η πραγματικότητα προσεγγίζονται με πολλούς τρόπους. ΦΑΣΗ Δ΄ ΕΝΑΣΤΡΗ ΝΥΧΤΑ Παρουσιάζεται ο πίνακας του Βαν Γκογκ "Έναστρη νύχτα" με βίντεο και μουσική. Ακολουθούν ομαδικές και ατομικές δραστηριότητες και οι συμμετέχοντες χωρίζονται αυθόρμητα ανάλογα με το θέμα που τους αρέσει. Άλλοι συμμετέχοντες δημιουργούν Παγωμένες Εικόνες που ζωντανεύουν με Αυτοσχεδιασμούς και Θεατρικούς Μονολόγους. Άλλοι δημιουργούν εικαστικά έργα και πολυτροπικά κείμενα. (Φύλλο εργασίας 4) Φύλλο εργασίας 4 : Ομαδικές και ατομικές δραστηριότητες Α. Θεατρικές δραστηριότητες: Οι συμμετέχοντες δημιουργούν «Παγωμένες Εικόνες» που ζωντανεύουν με «Αυτοσχεδιασμούς». Διάδρομος της συνείδησης. Β. Εικαστικές δραστηριότητες: Όσοι θέλουν να ζωγραφίσουν καλούνται να δημιουργήσουν τα δικά τους έργα με έμφαση στην ιδιαίτερη κυκλική πινελιά και τα χρώματα που πρόσεξαν στον πίνακα του Βαν Γκογκ.
Γ. Δημιουργική Γραφή: Όσοι προτιμούν τον γραπτό λόγο προσκαλούνται να γράψουν αυθόρμητα χωρίς λογική ό,τι τους έρχεται στο μυαλό συνειρμικά όταν βλέπουν τον πίνακα, σε μορφή μικρών ποιημάτων ή πεζών.
Δ. Πολυτροπικά κείμενα. Δίνεται η δυνατότητα να εργαστούν σε υπολογιστή, για να φτιάξουν κάρτες, αφίσες με σχετικά θέματα.
ΦΑΣΗ Ε΄ Παρουσιάσεις
Εικαστικές δραστηριότητες για το σπίτι
Αποτελέσματα Οι συμμετέχοντες προσέγγισαν συνειρμικά τα έργα τέχνης με βάση το συναίσθημα και την εμπειρία τους και δημιουργησαν δικά τους έργα, ενεργοποιώντας τη φαντασία τους και καταθέτοντας την προσωπική τους ματιά. Η οπάδα ζεστάθηκε και εκφράστηκε με ποικίλους τρόπους: Έργα ζωγραφικά, ποιητικά και πεζά, θεατρικοί αυτοσχεδιασμοί. |
Αποτίμηση | Οι συμμετέχοντες αφιέρωσαν πολύ χρόνο στη δημιουργική γραφή που τους άρεσε πολύ. Παρατηρήσαμε ότι μας άρεσαν οι ίδιοι στίχοι «η αδειανή κάμαρά μου… τα χαμένα όνειρά μου…» Ο καθένας πήρε το λόγο και διάβασε τα κείμενα του. Γνωριστήκαμε μέσα από τα γραφόμενά μας. Στο φόντο της αίθουσας παιζόταν ένα μικρό βίντεο, όπου κάποιος έπαιζε με τα χρώματα στο νερό και εν τέλει ζωγράφισε εκεί τη μορφή του Βαν Γκογκ. Το γράψιμο του ημερολογίου του ποιητή ήταν προθέρμανση για την ανακριτική καρέκλα. Στην αρχή πιο δειλά, στη συνέχεια πιο δυναμικά ξεπρόβαλαν οι ερωτήσεις μας στον Καρυωτάκη: «Τι σκέφτεσαι για το μέλλον; Έχεις καταλάβει πώς όλοι στην Πρέβεζα σε κοιτάνε περίεργα; Έχεις σκεφτεί ποτέ να τα παρατήσεις όλα και να κάνεις κάτι τελείως διαφορετικό; Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι στη ζωή σου τι θα άλλαζες; Τι φοβάσαι περισσότερο;» Συμμετείχε μία νεαρή κοπέλα με πολύ ταλέντο και θάρρος, η οποία μπήκε μέσα στον ρόλο του ποιητή με μεγάλη επιτυχία και έδωσε την ώθηση σε όλους να κάνουν ενδιαφέρουσες ερωτήσεις. Αποκορύφωση του εργαστηρίου ήταν στο τέλος ο διάδρομος της συνείδησης- μια γνωστή θεατρική τεχνική, απ' όπου περάσαμε όλοι οι συμετέχοντες και ακούσαμε τους άλλους να μας ψιθυρίζουν λόγια παρτηγοριάς και αγάπης. Ήταν μία πολύ ωραία ομάδα, που το κοινό της σημείο ήταν η μεγάλη αγάπη τόσο για τον Καρυωτάκη όσο και για τον Βαν Γκογκ. |
Βιβλιογραφία |
Πολυμέσα
|
Βιογραφικό Σημείωμα | H Μαίρη Καλδή είναι φιλόλογος. Σπούδασε Παιδαγωγικά στη Φιλοσοφική Σχολή Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και εργάζεται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Μελέτησε μουσική στο Ελληνικό Ωδείο μέχρι την Ανωτέρα Σχολή του Πιάνου. Έπαιξε πιάνο σε συναυλίες με τον Νικόλα Άσιμο (1983-1986). Εμψυχώνει θεατρικά και κινηματογραφικά εργαστήρια με μαθητές και έχει λάβει μέρος σε Διεθνείς Συνδιασκέψεις, ημερίδες και σεμινάρια επιμόρφωσης για το θέατρο στην εκπαίδευση ως μέλος Οργανωτικής Επιτροπής. Έχει διατελέσει αντιπρόεδρος του Πανελλήνιου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση. Είναι μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού Εκπαίδευση & Θέατρο και επιμελείται το Ενημερωτικό Δελτίο του Δικτύου. Από το 2004 βιντεοσκοπεί και επεξεργάζεται ψηφιακά οπτικοακουστικό υλικό από δράσεις του Δικτύου. Συμμετείχε στα προγράμματα «Λογοτεχνικό Εργαστήριο», «ΒιντεοΜουσεία» (2009-2015) και “Youthdocs”(2014-2106) της ΔΔΕ Ανατ. Αττικής – Πολιτιστικά Θέματα. Δημιούργησε μαζί με την Κατερίνα Αλεξιάδη δύο tutorials με θέμα «Πώς να κάνεις θέατρο – ντοκουμέντο» ( How to do it for students How to do it for teachers). |