Οι εκπαιδευτικοί ολοένα και συχνότερα αξιοποιούν τον κινηματογράφο στο πλαίσιο των μαθημάτων, προβάλλοντας κινηματογραφικές ταινίες στη σχολική τάξη, ολόκληρες ή αποσπάσματα. Οι προβολές είτε αφορούν άμεσα το διδακτικό αντικείμενο και λειτουργούν ως προέκταση του μαθήματος, είτε στοχεύουν στην καλλιέργεια της γενικότερης παιδείας του μαθητή ή εκπαιδευόμενου. Στη δεύτερη περίπτωση προτιμούν φιλμ που ασχολούνται με κοινωνικά ζητήματα. Σπανιότερα, οι προβολές έχουν ως στόχο τη μελέτη του ίδιου του κινηματογράφου.

Κρίσιμο σημείο αποτελεί η επιλογή των ταινιών, στην οποία οι εκπαιδευτικοί παρουσιάζουν γνωστική αδυναμία και επαναλήψεις. Ο κινηματογράφος ωστόσο, στη σύντομη αλλά πυκνή ιστορία του, προσφέρει πολλά παραδείγματα που μπορούν να αξιοποιηθούν ως εκπαιδευτικά εργαλεία.

Από την εμπειρία στην τυπική και στη μη τυπική εκπαίδευση, τόσο από το μάθημα του κινηματογράφου όσο και από τη συνεργασία με εκπαιδευτικούς άλλων ειδικοτήτων, έχω συγκεντρώσει παραδείγματα και προτάσεις ταινιών για προβολή στη σχολική τάξη και τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούν οι μαθητές ή οι εκπαιδευόμενοι σε αυτές. Αναφέρομαι σε κινηματογραφικές ταινίες και όχι σε εκπαιδευτικά φιλμ.

Ειδικότερα, οι προτάσεις αφορούν την προβολή ταινιών από χώρες με διαφορετικό πολιτισμό από το δυτικό ως εργαλείο για τη διαπολιτισμικότητα (Ασία, Άπω Ανατολή),  ιστορικών ταινιών από διαφορετικά πολιτικά καθεστώτα ως μέσο προσέγγισης σύγχρονων κοινωνικών ζητημάτων (ρατσισμός) και ταινιών με θεματολογία γύρω από τη στάση ζωής. Επίσης, επιλογή πειραματικών ταινιών που βρίσκονται στα όρια του ορισμού του κινηματογράφου, ως μελέτη του ίδιου του κινηματογράφου και της γλώσσας του. Τέλος, παρουσιάζεται κατάλογος με κινηματογραφικές προτάσεις για κάθε διδακτικό αντικείμενο.

Υποστηρίζω ότι οι εκπαιδευτικές προβολές μπορούν να οργανωθούν και να εμπλουτιστούν με τέτοιο τρόπο που να αξιοποιηθεί η κληρονομιά του κινηματογράφου. Οι μαθητές ή εκπαιδευόμενοι, ερχόμενοι σε επαφή με τα εκφραστικά μέσα του κινηματογράφου, να πολλαπλασιάσουν τις δυνατότητες προσέγγισης ενός θέματος.

Σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου και τηλεόρασης στην Εθνική Ακαδημία Θεατρικής και Κινηματογραφικής Τέχνης στη Σόφια, στην τάξη του Ιβάν Νίτσεβ, και Επιστήμες της Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Είναι πιστοποιημένος Εκπαιδευτής Ενηλίκων. Παρουσίασε ταινίες σε φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει βραβευτεί. Επιμελήθηκε σειρά αφιερωμάτων στον Ελληνικό κινηματογράφο στο Βελιγράδι σε συνεργασία με το Ελληνικό Ινστιτούτο. Διδάσκει στο Καλλιτεχνικό Σχολείο, σε ΙΕΚ και ΚΔΒΜ, και στην Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης Ροντίδη. Συνεργάστηκε με το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής στην υλοποίηση των Αναλυτικών Προγραμμάτων για τα Καλλιτεχνικά Λύκεια. Μελέτες και άρθρα του για τον σύγχρονο πολιτισμό δημοσιεύονται στα περιοδικά Θέσεις, Τέχνης Ίχνη, Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, την εφημερίδα Αυγή και άλλα έντυπα. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών.