Το θέατρο –και η τέχνη γενικότερα– είναι μια μορφή διδακτικής πρακτικής που συνδυάζει όλες τις παραπάνω εκπαιδευτικές προσεγγίσεις μέσα από μια ευχάριστη και δημιουργική διαδικασία ισοτιμίας και αλληλεπίδρασης. Το θέατρο είναι εξ ορισμού ομαδικό, αποτελεί βιωματική μάθηση λόγω της ενσάρκωσης ρόλων, είναι διαθεματικό διότι μπορεί να επιλέξει τη θεματολογία του από όλα τα μαθήματα του ωρολογίου προγράμματος αλλά και διότι από τη φύση του άπτεται μαθημάτων όπως η Μουσική και τα Εικαστικά, χρησιμοποιεί το διαδίκτυο ως μέσο πληροφόρησης και άντλησης ιδεών, απαιτεί μια διαφοροποιημένη προσέγγιση των μαθητών λόγω της πολυμορφίας των ρόλων αλλά και χρησιμοποιεί μη λεκτικές κειμενικές μορφές, όπως η παντομίμα και ο αυτοσχεδιασμός, οι οποίες διευκολύνουν μαθητές με γλωσσικά προβλήματα να επικοινωνήσουν.

Η εφαρμογή του εκπαιδευτικού θεάτρου μέσα από τέσσερις παραστάσεις που ανέβηκαν στο 4^ο Δημοτικό Σχολείο Κομοτηνής (Όσα ξέρουν τα παιδιά-2010, Το δέντρο με τις πεταλούδες-2013, Το μπαούλο της γιαγιάς-2015 και All you need is love-2018) ως εξαμηνιαία projects είναι ενδεικτική της ενθουσιώδους αποδοχής των μαθητών αλλά και της επακόλουθης βελτίωσής τους σε μαθησιακό επίπεδο. Παράλληλα, οι συγκεκριμένες παραστάσεις βοήθησαν στην ομαλή ενσωμάτωση και αποδοχή μαθητών με εθνοτικές και γλωσσικές διαφορές αλλά και μαθητών με προσωπικά και μαθησιακά προβλήματα.       

Στο ξεκίνημα του εργαστηρίου, οι συμμετέχοντες, βλέπουν μια σειρά από φωτογραφίες με γεγονότα της δεκαετίας του 1960 και τους ζητείται να αναγνωρίσουν το κάθε γεγονός (Άνοιξη της Πράγας, Γαλλικός Μάης, Πόλεμος του Βιετνάμ, Δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, κίνημα των χίπις, Φεστιβάλ του Γούντστοκ). Στη συνέχεια, καλούνται να συνδέσουν τις φωτογραφίες που έχουν αναγνωρίσει, με δύο ακόμη φωτογραφίες (των Beatles και μια των οπαδών τους) και να κάνουν τους προφανείς συσχετισμούς. Ο στόχος αυτής της εισαγωγής αφορά στην προσπάθεια του εισηγητή να προκαλέσει το ενδιαφέρον των συμμετεχόντων, το οποίο είναι απαραίτητο και για τους μαθητές, που πρόκειται να εμπλακούν σε οποιοδήποτε project.   

Ακολουθούν τα εισαγωγικά στοιχεία του εργαστηρίου: Η θεατρική παράσταση «All you need is love» εκπονήθηκε ως εξάμηνο project στο 4^ο Δημοτικό Σχολείο Κομοτηνής, κατά το σχολικό έτος 2017-2018 (Δεκέμβριος-Μάιος) και παρουσιάστηκε στις 30 Μαΐου του 2018 στο Πολιτιστικό Κύτταρο (πρώην κινηματοθέατρο ΡΕΞ) Κομοτηνής. Το project πραγματοποιήθηκε με τα δύο τμήματα της ΣΤ΄ Τάξης, που περιλάμβαναν ένα σύνολο 40 μαθητών. Η αρχική ιδέα δόθηκε από το γεγονός ότι το 2018 σηματοδοτεί πενήντα χρόνια από το 1968, μια καταλυτική χρονιά για την εξέλιξη της κοινωνίας, των θεσμών και των νέων σε όλο τον κόσμο, η οποία ανήκει σε μια ταραχώδη δεκαετία, αυτή του 1960.

Διδακτικοί στόχοι:

Α. Ως προς το γνωστικό αντικείμενο, οι μαθητές επιδιώκεται:

• Να βελτιωθούν στην γραπτή και ακουστική κατανόηση της Αγγλικής γλώσσας
• Να εξασκηθούν στη χρήση του Ενεστώτα και του Αορίστου
• Να παράγουν προφορικό λόγο
• Να έρθουν σε επαφή με εξω-διδακτικά κείμενα της Αγγλικής γλώσσας

Β. Ως προς τις παιδαγωγικές δεξιότητες, οι μαθητές επιδιώκεται:

• Να λειτουργήσουν διαθεματικά, μαθαίνοντας μέσα από την Πληροφορική, τη Μουσική, τα Εικαστικά, τη Γυμναστική
• Να εξοικειωθούν στη συνεργατική μάθηση, λειτουργώντας ως ομάδες
• Να αναπτύξουν την αυτενέργεια και την κριτική τους ικανότητα
• Να εκφέρουν άποψη πάνω σε κοινωνικά θέματα
• Να χρησιμοποιήσουν το Internet, για την αναζήτηση πληροφοριών (κείμενα, videos)

Συνοπτική περιγραφή:

Οι μαθητές συνεργάζονται στην τάξη, στο εργαστήριο υπολογιστών και στην αίθουσα εκδηλώσεων, με τον συντονισμό και την εμψύχωση του υπεύθυνου εκπαιδευτικού, προσπαθώντας να συλλέξουν πληροφορίες γύρω από την δεκαετία του 1960 (σημαντικά γεγονότα) και τους Beatles (βιογραφικά στοιχεία, τραγούδια), οι οποίες θα αποτελέσουν το υλικό μιας θεατρικής παράστασης, με θέμα την συγκεκριμένη εποχή και το γνωστό συγκρότημα. Στη συνέχεια, οι πληροφορίες που έχουν συλλεχθεί συνδυάζονται με ένα θέμα του άμεσου ενδιαφέροντος των μαθητών, το οποίο στην παρούσα περίπτωση είναι η δημιουργία μιας εκδήλωσης για το τέλος της σχολικής χρονιάς. Ως αποτέλεσμα, η υπόθεση του θεατρικού αφορά στους μαθητές μιας ΣΤ Τάξης, οι οποίοι αποφασίζουν να κάνουν μια εκδήλωση, όπου  θα παρουσιάζουν στο σχολείο τη δεκαετία του 1960, μέσα από τραγούδια των Beatles.

Γνωστικές προϋποθέσεις:  

Οι μαθητές έχουν γνώση του Απλού Ενεστώτα (για την έκφραση των απόψεών τους) και του Απλού Αόριστου (για την αφήγηση γεγονότων του παρελθόντος), σε κατάφαση, ερώτηση και άρνηση. Είναι επίσης εξοικειωμένοι με τη χρήση του Internet και την αναζήτηση ψηφιακών περιβαλλόντων και έχουν έλθει σε επαφή με την ερμηνεία και κατανόηση ξενόγλωσσων τραγουδιών καθώς επίσης και την ομαδο-συνεργατική μάθηση.

Ανάπτυξη σεναρίου:

Α Φάση: Οι μαθητές ενημερώνονται για το γεγονός ότι το 2018 σηματοδοτεί πενήντα χρόνια από το 1968, μια καταλυτική χρονιά για την εξέλιξη της κοινωνίας, των θεσμών και των νέων σε όλο τον κόσμο. Πολλοί μαθητές είναι ήδη γνώστες της επετείου μέσω τηλεόρασης ή εντύπων και αρκετοί είναι ήδη περίεργοι να μάθουν τους λόγους που το 1968 ήταν μια σημαντική χρονιά. Αναφέρονται γεγονότα και πρόσωπα της δεκαετίας του 1960 και ανάμεσά τους οι Beatles, οι οποίοι κυριαρχούσαν στα μουσικά και κοινωνικά γεγονότα της εποχής. Πριν από οποιαδήποτε περαιτέρω ενέργεια ωστόσο, οι μαθητές πρέπει να κατανοήσουν την ομαδική συνεργασία και να συναποφασισθούν οι κανόνες και οι περιορισμοί που θα διέπουν την τάξη ως ομάδα, καθώς και τις επιμέρους ομάδες που πιθανόν να διαμορφωθούν στη συνέχεια.

Σαν επόμενο βήμα, οι μαθητές -χωρισμένοι σε ομάδες και βάσει φύλλων εργασίας που έχουν διανεμηθεί- καλούνται να αναζητήσουν πληροφορίες στο διαδίκτυο, γύρω από τους Beatles και τα τραγούδια τους, καθώς και γεγονότα όπως ο γαλλικός Μάης, η Άνοιξη της Πράγας, ο πόλεμος του Βιετνάμ, οι hippies, οι γιεγιέδες, οι δολοφονίες του J.F.Kennedy και του Martin Luther King. Ευνόητα, το μέγεθος, το είδος, η γλώσσα και ο αριθμός των πληροφοριών που αναζητούνται πρέπει να διαμορφώνεται ανάλογα με το ενδιαφέρον και τις δυνατότητες των εκάστοτε μαθητών. Είναι προτιμότερο ωστόσο, οι πληροφορίες να περιορίζονται σε 5-7 σειρές, ώστε να μπορούν να παρουσιαστούν με ευκολία και σε εύλογο χρόνο. Η ανωτέρω ανάθεση αν και προαιρετική, αναμένεται να βρει τους μαθητές πρόθυμους να την αναλάβουν.    

Στη συνέχεια, οι μαθητές καλούνται να παρουσιάσουν τα ευρήματά τους στην τάξη και να απαντήσουν στις απορίες και τις ερωτήσεις των συμμαθητών τους. Ακολουθεί ένας καταιγισμός ιδεών (brain storming), στη διάρκεια του οποίου οι μαθητές εκφράζουν τις ελεύθερα τις απόψεις τους, για τον τρόπο που οι δεδομένες πληροφορίες μπορούν να αξιοποιηθούν στη δημιουργία μιας παράστασης, ενώ παράλληλα παρουσιάζονται videos, τραγούδια και φωτογραφίες. Το ζητούμενο στη δεδομένη φάση είναι η πρόκληση ενδιαφέροντος και η συναισθηματική εμπλοκή των μαθητών στο συγκεκριμένο project. Όσο για το ρόλο του εκπαιδευτικού, πρέπει να είναι κυρίως συντονιστικός και εμψυχωτικός, με τις απαραίτητες παρεμβάσεις κυρίως όσον αφορά στην πειθαρχία. (1^ος μήνας/8 ώρες: τάξη, εργαστήριο πληροφορικής, σπίτι) 

Β Φάση: Τον δεύτερο μήνα του project, οι μαθητές ακούν τραγούδια των Beatles (πολλά από τα οποία έχουν ήδη ανιχνεύσει στο διαδίκτυο) και επιλέγονται γύρω στα δέκα, ενώ παράλληλα ολοκληρώνεται η υπόθεση του θεατρικού. Στο συγκεκριμένο project, οι μαθητές της Έκτης Τάξης ενός σχολείου αναζητούν θέμα για την εκδήλωση του τέλους της χρονιάς. Κάποιοι απ’ αυτούς ανακαλύπτουν μερικά τραγούδια των Beatles και έτσι ξεκινάει το ταξίδι τους στη δεκαετία του 1960. Δίνεται στους μαθητές ένα θεατρικό κείμενο (στη συγκεκριμένη περίπτωση εκπονημένο από τον εκπαιδευτικό, με τη δυνατότητα, φυσικά, να είναι οποιοδήποτε παιδικό θεατρικό) το οποίο όμως οι μαθητές μπορούν να διαμορφώσουν ανάλογα με τις ανάγκες και τις ιδέες τους και ανάλογα με τις σχέσεις που δημιουργούνται σε κάθε ομάδα. Έτσι, οι μαθητές καλούνται να εκφέρουν λόγο που κατανοούν, αποδέχονται και θεωρούν «δικό τους». Επιπλέον, οι ρόλοι είναι καλό να έχουν μια ποσοτική ισοτιμία, ώστε να μην υπάρχει ανταγωνισμός. Οι μαθητές μπορούν να δοκιμάσουν διάφορους ρόλους, ώστε να διαπιστώσουν τις δυνατότητες και τις προτιμήσεις τους. Ο εκπαιδευτικός αποφασίζει την τελική ανάθεση ρόλων, η οποία δεν αναμένεται να πυροδοτήσει σοβαρές ενστάσεις. Στο συγκεκριμένο κείμενο με τίτλο “All you need is love”, οι μαθητές παίζουν τον εαυτό τους, με εξαίρεση δυο ρόλους δασκάλων και ένα ζευγάρι εξηντατετράχρονων. (2^ος μήνας/8 ώρες: τάξη, σπίτι) 

Γ Φάση: Το στήσιμο των σκηνών ξεκινάει τον τρίτο μήνα. Οι μαθητές, έχοντας μάθει τους ρόλους τους, μπορούν να αυτοσχεδιάσουν με παντομίμες, κινήσεις και αντιδράσεις που αργότερα συζητούνται στον κύκλο ανατροφοδότησης (εναλλάξ με τις πρόβες). Ο περιορισμός είναι πάντα να χρησιμοποιούν τον Απλό Ενεστώτα για τις απόψεις τους και τον Απλό Αόριστο για τις ερωτήσεις και τις παρατηρήσεις που αφορούν στην εποχή των Beatles. Ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι να ενθαρρύνει την αυτενέργεια των μαθητών του, ενώ παράλληλα να κάνει εποικοδομητικές παρατηρήσεις και προτάσεις, όχι με την μορφή της διόρθωσης αλλά ως προτάσεις για κάτι διαφορετικό (Πώς θα ήταν μια συγκεκριμένη σκηνή αν ο μαθητής ήταν καθιστός ή όρθιος; Θα έπρεπε να φωνάζει περισσότερο ή λιγότερο; Πρέπει να είναι θυμωμένος ή πιο ήρεμος; Πώς θα κουνούσε τα χέρια του, αν ήθελε να πείσει τους γύρω του;). Υπάρχει μεγάλη βιβλιογραφία με προτεινόμενα θεατρικά παιχνίδια, ασκήσεις αυτοσχεδιασμού και παντομίμες, από όπου ο εκπαιδευτικός μπορεί να επιλέξει ό,τι θεωρεί καταλληλότερο για το project που πραγματοποιεί (κάποια βιβλία προτείνονται στο τέλος). (3^ος μήνας/8 ώρες: τάξη, σπίτι)    

Δ Φάση: Τον τέταρτο μήνα η έμφαση δίνεται στην ερμηνεία και την κατανόηση των τραγουδιών. Οι μαθητές τραγουδούν, ενώ αρχίζουν να μαθαίνουν και να μεταφράζουν τους στίχους. Συνήθως προτείνεται η αναζήτηση λέξεων σε ηλεκτρονικά λεξικά, ενώ ταυτόχρονα μπορούν να δίνονται επεξηγήσεις για εκφράσεις και δυσνόητα σημεία. Οι ιστορίες που αφηγούνται τα τραγούδια, αποτελούν και το υλικό για την δραματοποίησή τους. Και πάλι, ενθαρρύνεται η αυτενέργεια των μαθητών, ώστε να διαμορφώσουν τις δικές τους ιδέες για δραματοποίηση, ενώ παράλληλα, καλούνται να ζωγραφίσουν αφίσες σχετικές με το θεατρικό έργο. (4^ος μήνας/8 ώρες: τάξη, σπίτι, αίθουσα εκδηλώσεων)     

Ε Φάση: Τον πέμπτο μήνα τα τραγούδια ενσωματώνονται στις πρόβες και εφαρμόζονται οι ιδέες για δραματοποιήσεις, οι οποίες και αποτελούν μέρος της παράστασης. Στο συγκεκριμένο project, το αποτέλεσμα ήταν ότι στο Obladi Oblada, οι μαθητές δραματοποίησαν την ιστορία του Desmond και της Molly, στο When I’m 64 δύο μαθητές έκαναν τον παππού και τη γιαγιά της ιστορίας, στο She loves you και το Yellow Submarine χορογράφησαν τις κινήσεις που συνόδευαν τα τραγούδια, ενώ στο With a little help from my friends εντύπωση προκάλεσε η δραματοποίηση με τον μικρό μουσουλμάνο  της τάξης, τον οποίον ενώ αρχικά απορρίπτουν οι συμμαθητές του, στο τέλος του τραγουδιού τον αποδέχονται στο κέντρο της παρέας τους. Επιπλέον, το Hey Jude συνοδεύτηκε με μικρές κόκκινες καρδιές. Τα σκηνικά αποτέλεσαν κάποια θρανία της τάξης, ένας πίνακας και ένα ταμπλό με αναρτημένες τις αφίσες των μαθητών. (5^ος μήνας/8 ώρες: τάξη, αίθουσα εκδηλώσεων)      

ΣΤ Φάση: Τον έκτο μήνα γίνονται οι γενικές πρόβες και δίνεται έμφαση στην εμψύχωση των μαθητών. Οι μαθητές αναπτύσσουν  την αυτοπεποίθησή τους και, ως συνέπεια, βελτιώνουν την ερμηνεία τους. Είναι το δικό τους θεατρικό, η δική τους ευθύνη. Η παράσταση αναμένεται να είναι επιτυχημένη ούτως ή άλλως, εφόσον οι μαθητές έχουν καταφέρει να λειτουργήσουν διαθεματικά, μαθαίνοντας Αγγλικά μέσω μαθημάτων όπως η Μουσική, τα Εικαστικά και η Πληροφορική και η Γυμναστική (με την κίνηση και τον αυτοσχεδιασμό), να εξοικειωθούν με τη συνεργατική μάθηση, λειτουργώντας ως ομάδα, και να αναπτύξουν την αυτενέργεια και την κριτική τους ικανότητα, μέσα από τον σχολιασμό των ρόλων τους και τις προτάσεις τους πάνω στην ερμηνεία και την σκηνοθεσία, με ιδέες οι οποίες πολλές φορές ξεπερνούν σε πρωτοτυπία τις προσδοκίες και τις προθέσεις του εκπαιδευτικού. (6^ος μήνας/8 ώρες: τάξη, αίθουσα εκδηλώσεων, θέατρο)      

Η βοήθεια του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου είναι απαραίτητη, τόσο σε ηθικό, όσο και σε πρακτικό επίπεδο, κυρίως στην αναζήτηση χορηγών για τα προγράμματα και τις αφίσες της παράστασης. Επίσης, σημαντική είναι η αρμονική συνεργασία με τους δασκάλους των δύο τμημάτων της Έκτης, καθώς και με τους δασκάλους των άλλων ειδικοτήτων, διότι συντελεί στη δημιουργία ενός θετικού περιβάλλοντος που ενθαρρύνει τον υπεύθυνο εκπαιδευτικό να αντιμετωπίσει τις όποιες πρακτικές αντιξοότητες παρουσιαστούν.

Το σημαντικότερο είναι η διάχυτη χαρά και ο ενθουσιασμός των παιδιών που συμμετέχουν και η διάθεσή τους για αλληλοβοήθεια. Από την συμμετοχή δεν εξαιρείται κανείς, ενώ στην ομάδα ενσωματώνονται μαθητές όλων των μαθησιακών αποχρώσεων αλλά και εθνοτικών και θρησκευτικών διαφορών.          

Το θέατρο ως project (σενάριο διδασκαλίας) αφορά τον κριτικό γραμματισμό. Λειτουργεί με τη λογική ότι ένα παιδί μαθαίνει όταν ψάχνει, όπως και με το ότι η μελέτη της Γραμματικής πρέπει να συνδέεται με τη χρήση της. Παράλληλα, δίνει βαρύτητα στην αυτενέργεια, την ομαδική μάθηση, τη διαθεματικότητα, τη χρήση των ΤΠΕ, ενώ προτείνει τη χρήση νέων ψηφιακών κειμενικών ειδών (στίχοι, βιογραφικά στοιχεία) και την διερεύνηση σωμάτων κειμένου στο διαδίκτυο (ψηφιακά λεξικά). Ως προϋπόθεση, ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι να στηρίζει τους μαθητές και να δίνει την κατάλληλη ανατροφοδότηση. Ο απαιτούμενος χρόνος δεν θα πρέπει να λειτουργεί αποτρεπτικά, λόγω του ότι η διάρκεια ενός θεατρικού έργου μπορεί να αυξομειώνεται (από 15 λεπτά έως 1 ώρα), ενώ δεν είναι απαιτούμενη η παρουσίαση σε κάποιο θέατρο (αρκεί και μια παρουσίαση στο σχολείο). Με το ίδιο σκεπτικό, μπορεί να δραματοποιηθεί και ένα κεφάλαιο από κάποιο μάθημα (Ιστορία, Ανθολόγιο, Γεωγραφία) ή ένα περιστατικό της ζωής των μαθητών.   

Το παρόν εργαστήριο, όπως υλοποιήθηκε στo πλαίσιο του Συνεδρίου «Οι Τέχνες στο ελληνικό σχολείο: παρόν και μέλλον» αποτέλεσε μια θετική εμπειρία για τους υπεύθυνους. Η ανταπόκριση των συμμετεχόντων υπήρξε θερμή, με ερωτήσεις, προτάσεις και διαδραστικότητα. Επίσης άψογη υπήρξε και η διοργάνωσή του από μέρους της υπεύθυνης ομάδας του Συνεδρίου. Γενική διαπίστωση υπήρξε επίσης ότι οι συνάδελφοι που υπηρετούν σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση δείχνουν τη διάθεσή τους να ασχοληθούν με αυτή την παράμετρο διδασκαλίας, με την προϋπόθεση να υπάρξει η κατάλληλη ενημέρωση και επιμόρφωση. Οι υπεύθυνοι εύχονται να υπάρξει μια ευνοϊκότερη χρονική και οργανωτική διευθέτηση στο μέλλον, ώστε να μπορούν να συμμετέχουν περισσότεροι εκπαιδευτικοί σε παρόμοια εργαστήρια. Ωστόσο, η τελική εμπειρία υπήρξε θετική και ανταποδοτική της θετικής διάθεσης και του ενθουσιασμού με τον οποίο «στήθηκε» το παρόν εργαστήριο. Ευχαριστούμε τους διοργανωτές.

1. Α.Αυδή, Μ.Χατζηγεωργίου, Όταν ο δάσκαλος μπαίνει σε ρόλο: 50 προτάσεις για θεατρικά εργαστήρια με Δάσκαλο σε Ρόλο, Μεταίχμιο, Αθήνα, 2018.
2. Α.Αυδή, Μ.Χατζηγεωργίου, Η τέχνη του Δράματος στην εκπαίδευση. 48 προτάσεις για εργαστήρια θεατρικής αγωγής, Μεταίχμιο, Αθήνα, 2007.
3. Θ. Γραμματάς, Θεατρική Παιδεία και Επιμόρφωση των Εκπαιδευτικών,  Gutenberg, Αθήνα,1987.
4. Λ.Κουρετζής, Το θεατρικό παιχνίδι και οι διαστάσεις του, Ταξιδευτής, Αθήνα, 2008.
5. Λ. Κουρετζής, Το θεατρικό παιχνίδι (Παιδαγωγική θεωρία, πρακτική και θεατρολογική προσέγγιση), Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1991.
6. Σ.Παπαδόπουλος, Παιδαγωγική του Θεάτρου, Αθήνα, 2010.   

Ο Κωνσταντίνος Μαυρίδης γεννήθηκε στην Κομοτηνή και σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στη Θεσσαλονίκη. Μιλάει Γαλλικά και Ισπανικά, ενώ προς το παρόν ολοκληρώνει το μεταπτυχιακό του πάνω στο «Θέατρο στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση» στο Τμήμα Παρευξεινίων Σπουδών στην Κομοτηνή. Η εμπλοκή του με το θέατρο ξεκίνησε στα χρόνια των σπουδών του, με τη συμμετοχή του σε παραστάσεις. Άρχισε να εργάζεται ως εκπαιδευτικός Αγγλικών στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση το 1992, ενώ συμμετείχε σε θεατρικές ομάδες. Το 2008, άρχισε να γράφει θεατρικά για παιδιά, τα οποία ανέβασε με τους μαθητές του, στο ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής. Ανάμεσά τους το «All you need is love», «Όσα ξέρουν τα παιδιά», «Το δέντρο με τις πεταλούδες», το «Μπαούλο της γιαγιάς» και το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα, ταξιδιώτες στο χρόνο», κάποια από τα οποία ανέβηκαν σε διάφορα σχολεία στην Ελλάδα. Τα έτη 2010-2015 σκηνοθέτησε παραστάσεις με ενήλικες στην Πολιτιστική Κίνηση Ν. Ροδόπης, ανάμεσα στις οποίες ήταν το έργο του «Πριν ανάψουν τα φώτα», το «Ανθρώπων Φωνές» όπου δραματοποιούσε διηγήματα του Μιχάλη Γκανά και το μονόπρακτο του «Απρόσμενη Συνάντηση». Το 2017, παρουσίασε στο ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής το θεατρικό του «Ελλάδα σαν τον ήλιο σου», σε σκηνοθεσία Μυρσίνης Λαντζουράκη. Συμμετείχε σε διάφορα συνέδρια ως εισηγητής και έκανε δημοσιεύσεις πάνω στο θέατρο, το σινεμά και την εκπαίδευση.

Η Ρόκκα Στέλλα είναι ΔΕΠ, Επίκουρη Καθηγήτρια του Τμήματος Επιστήμης Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού/ Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης. Τομέας Άσκησης & Υγείας, με γνωστικό αντικείμενο Αεροβική Άσκηση με έμφαση στην πρόληψη μυο-σκελετικών τραυματισμών. Έχει συμμετάσχει σε μια σειρά από επιστημονικά, ερευνητικά αντικείμενα: Φυσική Αγωγή, αεροβικός χορός, η επίδραση των προγραμμάτων χορού στο fitness-υγεία μαθητών/τριών δημοτικού, συναισθηματική νοημοσύνη, ψυχολογία της άσκησης, ψυχολογική υγεία και ευεξία ασκουμένων σε ομαδικά προγράμματα χορού, ανάπτυξη ψυχολογικών δεξιοτήτων σε αθλητές /τριες ατομικών και ομαδικών αθλημάτων, πρόληψη Μυο-σκελετικών Τραυματισμών σε αθλητές /τριες ομαδικών - ατομικών αθλημάτων και στο σχολικό περιβάλλον.