Το εργαστήριο που διενεργήθηκε σε εκπαιδευτικούς Δευτεροβάθμιας, μετά από πρόσκληση του ΙΕΠ, βασίστηκε στις γνώσεις και τα εργαλεία της υποκριτικής μεθόδου «Ο Παίκτης της Στιγμής». Η προσέγγιση και η υλοποίηση του συγκεκριμένου εργαστηρίου βασίστηκε στην οπτική ότι το 45λεπτο του μαθήματος συγγενεύει με την παράσταση ενός «μονόπρακτου» έργου. Το εργαστήριο υλοποιήθηκε σε δύο μέρη.

Στο πρώτο μέρος διερευνήθηκαν οι δυνατότητες παρουσίας του εκπαιδευτικού ως εν δυνάμει ηθοποιού σε σχέση με τη διδασκαλία ενός μαθήματος (το σενάριο – το θεατρικό έργο), οπότε αναφέρθηκαν και αναλύθηκαν ψυχοσωματικά «κλειδιά» υποκριτικής (π.χ. θέσεις σώματος, εκφράσεις προσώπου, τόνος φωνής), τα οποία συνδέονται με το μάθημα το οποίο πρόκειται να γίνει. Ο εκπαιδευτικός αξιοποιώντας όλα αυτά τα θεατρικά στοιχεία κατορθώνει να διεγείρει την προσοχή της τάξης του, να προκαλέσει το ενδιαφέρον των μαθητών του για όσα αναφέρει, να εξάψει το συναίσθημα και τη φαντασία τους και τελικά να επιφέρει το καλύτερο διδακτικό αποτέλεσμα. Επίσης, στο πρώτο μέρος του εργαστηρίου οι συμμετέχοντες έμαθαν να διαχειρίζονται την αίθουσα του μαθήματος με «θεατρικά κλειδιά» μεταμορφώνοντας την με φαντασία σε κάτι που συγγενεύει με το περιεχόμενο του μαθήματος.

Στο δεύτερο μέρος δόθηκε ως υλικό διερεύνησης και εργασίας  ένα μικρό διήγημα («Νύστα», Άντον Τσέχωφ). Μέσα από καταιγισμό ιδεών προτάθηκαν τρόποι παρουσίασης και σκηνοθεσίας του κειμένου (π.χ. δρώμενο, χορός, τηλεοπτική εκπομπή κ.λπ.). Ακολούθησε ο χωρισμός των συμμετεχόντων σε ομάδες. Κάθε ομάδα ανέλαβε να σκηνοθετήσει και να προσεγγίσει το διήγημα μ’ έναν από τους τρόπους που προτάθηκαν. Ακολούθησε η παρουσίαση των ομαδικών έργων. Βασικός στόχος της δράσης ήταν να κατανοήσουν οι συμμετέχοντες τη δυνατότητα να παρουσιαστεί με πολλούς ευφάνταστους τρόπους ένα λογοτεχνικό έργο.  Σε κάθε περίπτωση, ο άξονας που συνδέει και ενοποιεί τα δύο αυτά μέρη είναι ο χρόνος ο οποίος στο θέατρο είναι «ζωντανός» και φανερώνει τις πολλές δυνατότητες παρουσίασης και κατανόησης μιας ιστορίας ή ενός γεγονότος.

Ο Στρατής Πανούριος είναι σκηνοθέτης θεάτρου & σκηνοθέτης κινηματογράφου, θεατρικός συγγραφέας και ηθοποιός.

Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου το 1993 και του εργαστηρίου Νέων Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων της Εταιρίας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων το 1992.

Πραγματοποιεί εργαστήρια θεάτρου  και συγγραφής έργων για ηθοποιούς, ερασιτέχνες ηθοποιούς, συγγραφείς, εκπαιδευτικούς και μαθητές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σε Ελλάδα και Κύπρο.

Σπούδασε σκηνοθεσία θεάτρου στο Εργαστήρι Υποκριτικής και Σκηνοθεσίας της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου το 2001- 2004 υπό τη διεύθυνση του Στάθη Λιβαθινού και σκηνοθεσία κινηματογράφου στο New York College – Film Studies 2016. Σκηνοθετεί θεατρικές παραστάσεις στο Εθνικό Θέατρο, στο Μουσείο Μπενάκη, στο Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου, στα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα Πάτρας, Αγρινίου και Κέρκυρας , στο Φαζάνο της Ιταλίας καθώς και σε θεατρικές σκηνές της Αθήνας. Έργα του έχουν παιχτεί σε Ελλάδα και Κύπρο.

Διδάσκει υποκριτική και σκηνοθεσία, ενώ έχει γράψει και ίδιες μεθόδους όπως: «Ο Παίκτης της Στιγμής» και «Σκηνοθετώντας το Θαυμαστό».

Από τον Νοέμβριο του 2016 είναι σκηνοθέτης και εμψυχωτής της θεατρικής ομάδας του Καταστήματος Κράτησης Κορυδαλλού μια συνεργασία του Εθνικού Θεάτρου και του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Ιδρυτικό μέλος και διευθυντής του Καλλιτεχνικού Οργανισμού «Κοχύλι».