Το συγκεκριμένο θεατροπαιδαγωγικό πρόγραμμα σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του μαθήματος Θέατρο στο Σχολείο στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης με διδάσκουσα τη Μάρθα Κατσαρίδου. Η πρώτη εφαρμογή του προγράμματος έγινε στο Εργαστήριο Κοινωνικού Θεάτρου (ΕΚΘ) που λειτούργησε στις εγκαταστάσεις του Τμήματος και απευθυνόταν σε μαθητές 11-14 χρόνων. Το ΕΚΘ ήταν ανοιχτό στο κοινό της πόλης με προτεραιότητα τους μαθητές από οικογένειες που ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Στόχος του ΕΚΘ ήταν να αποτελέσει έναν χώρο έρευνας και ανάπτυξης στοχαστικών και συνεργατικών ικανοτήτων των μελλοντικών εκπαιδευτικών της θεατρικής αγωγής.

Σε αυτό το πλαίσιο, η ομάδα των φοιτητριών σχεδίασε το θεατροπαιδαγωγικό πρόγραμμα «Είμαστε όλοι μας μαύρες γάτες» και με την εποπτεία της διδάσκουσας το υλοποίησε στους συμμετέχοντες στο ΕΚΘ. Ακολουθώντας το μοντέλο σχεδιασμός-δράση-παρατήρηση-(ανα)στοχασμός, όπως ορίζεται από τη μεθοδολογία της Έρευνας Δράσης, μετά την πρώτη εφαρμογή, η ομάδα έλαβε ανατροφοδότηση από τις υπόλοιπες ομάδες φοιτητών –σε ρόλο παρατηρητών, από τη διδάσκουσα και από τους νεαρούς συμμετέχοντες και έπειτα από συζήτηση προχώρησε στις απαραίτητες αλλαγές-προσθήκες και επανασχεδιασμό. Το πρόγραμμα στη δεύτερη μορφή του εφαρμόστηκε σε μαθητές της Στ΄ τάξης στη βιβλιοθήκη των Σαράντα Εκκλησιών και μετά από δεύτερο (ανα)στοχασμό εφαρμόστηκε στην τελική του μορφή στη Στ΄ τάξη του 2^ου Δημοτικού Σχολείου Πυλαίας.

Το πρόγραμμα έχει ως κύριο θέμα του τον ρατσισμό και τις κοινωνικές διακρίσεις και βασίζεται στο λογοτεχνικό βιβλίο Η Τελευταία Μαύρα Γάτα του Ευγένιου Τριβιζά. Το θεατροπαιδαγωγικό πρόγραμμα ως «ένα είδος εναλλακτικού θεάτρου για παιδιά και νέους με έμφαση στα κοινωνικά θέματα» που «προσφέρει βιωματική, κοινωνική, αντικειμενική, κριτική και δημιουργική μάθηση» (Σέξτου 2007: 22) περιλαμβάνει μια σύντομη θεατρική παράσταση, που λειτουργεί ως ερέθισμα για περαιτέρω δράση και συζήτηση και ακολουθεί ένα βιωματικό εργαστήριο, όπου οι μαθητές καλούνται να συμμετάσχουν ενεργητικά, να λάβουν αποφάσεις και να επιλύσουν προβλήματα. Συνδυάζεται, δηλαδή, η θεατρική μορφή (παραστατικό μέρος) με την ενεργό συμμετοχή των παιδιών (Γιαννούλη & Ποταμούση 2011: 13).

Η ομάδα συστάθηκε στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου στο πλαίσιο του μαθήματος Θέατρο στο Σχολείο. Η Ερμιόνη, η Πηνελόπη, η Ελένη, η Εύα, η Λυδία και η Ελένη έχουν σχεδιάσει θεατροπαιδαγωγικά προγράμματα και προγράμματα θεατρικού παιχνιδιού και τα έχουν εφαρμόσει σε σχολεία και βιβλιοθήκες, καθώς και στο Εργαστήρι Κοινωνικού Θεάτρου που λειτούργησε στις εγκαταστάσεις του Τμήματος και ήταν ανοιχτό στο κοινό της πόλης με προτεραιότητα τους μαθητές από οικογένειες που ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Το 2017, συμμετείχαν στο Ευρωπαϊκό Παιδικό Φεστιβάλ Elephantastico με την παράσταση Puppets on the Street.

Η Ερμιόνη παίζει επίσης κιθάρα, τραγουδάει, συνθέτει μουσική και έχει κερδίσει το μουσικό διαγωνισμό Open Your Mind Chania 2012.

H Πηνελόπη διδάσκει θεατρικό παιχνίδι στο ωδείο Κ. Ματσίγου και συμμετέχει στο θερινό παιδικό εργαστήριο του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.

Η Λυδία ασχολείται με το χορό και έχει δουλέψει ως σκηνογράφος σε διάφορες θεατρικές παραστάσεις.

Η Ελένη έχει πάρει Bachelor of Arts στη θεατρική γραφή (B.A. in Writing for Performance) από το Brown University (USA) και έγραψε μαζί με τον Τάσο Αγγελόπουλο την θεατρική παράσταση Ο φίλος μου ο Τόμπυ που παίζεται σε σχολεία από τη θεατρική ομάδα Παπαλάνγκι.

Η Εύα έχει κατασκευάσει κούκλες για εκδηλώσεις του Δήμου Θεσσαλονίκης και έχει δουλέψει ως σκηνογράφος.

Η Ελένη δίδαξε καλλιτεχνικά σε κατασκηνώσεις το 2017, έχει δουλέψει πολλά χρόνια ως ομαδάρχισσα και τώρα δουλεύει ως φωτογράφος σε παιδικά πάρτι και ως σκηνογράφος.