Η εισήγησή μου επικεντρώνεται στο ζήτημα της σχέσης μεταξύ της ιστορίας της τέχνης ως μαθήματος στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και της ειδικής διδακτικής που ασχολείται με το αντίστοιχο ερευνητικό αντικείμενο. Υπό κανονικές συνθήκες, η διδακτική κάθε γνωστικού αντικειμένου τελεί σε σχέση αλληλεξάρτησης με το σχολικό μάθημα: αφενός, τα πορίσματα των μελετών σε ακαδημαϊκό επίπεδο μεταφράζονται στο σχολικό περιβάλλον με τη μορφή κατάλληλα μεταποιημένης γνώσης. Αφετέρου, οι αλλαγές που προκύπτουν στα σχολικά προγράμματα, τα εγχειρίδια και το γενικό δομικό και διοικητικό πλαίσιο του σχολείου επιστρέφουν στη διδακτική ως ύλη προς εξέταση και πιθανή αναθεώρηση στα ζητούμενά της. Δεδομένου ότι το μάθημα της ιστορίας της τέχνης στη Γ’ τάξη Γενικού Λυκείου δεν διδάσκεται μέχρι στιγμής από ιστορικούς της τέχνης, διαπιστώνεται ένα παράδοξο χάσμα: η διδακτική στο πανεπιστήμιο προετοιμάζει τους φοιτητές για την τέλεση ενός έργου που δεν υφίσταται. 

Βασική αρχή της διδακτικής είναι η πεποίθηση ότι η διδασκαλία της ιστορίας της τέχνης στη σχολική τάξη είναι μια πράξη σύνθετη και κάθε άλλο παρά αυτονόητη. «Διδάσκω την ιστορία της τέχνης» δεν σημαίνει απλώς «τηρώ κατά γράμμα την ύλη του σχολικού βιβλίου», παρότι αυτή δείχνει να είναι η προφανής οδός. Προκειμένου να αναδειχθεί η σημασία του διαβιβαστικού ρόλου της διδακτικής, θα αναφερθώ επιγραμματικά στο περιεχόμενο των μελετών της και τις μεθόδους που υιοθετεί, καθώς και στα αποτελέσματα της ποιοτικής έρευνας που διενεργήθηκε πρόσφατα σε δείγμα ελληνικών σχολείων. Απώτερος στόχος της παρουσίασης αυτής είναι η απόδοση μεγαλύτερης προσοχής σε ένα αντικείμενο που δεν έχει λάβει μέχρι σήμερα τη σημασία που του αξίζει.

Η Αθηνά Εξάρχου είναι υποψήφια διδάκτωρ στη Διδακτική της Ιστορίας της Τέχνης στο Τμήμα Ιστορίας και Θεωρίας της Τέχνης της ΑΣΚΤ. Η έρευνά της επικεντρώνεται αφενός στην κριτική αξιολόγηση του τρόπου με τον οποίο η ιστορία της τέχνης διδάσκεται στην ελληνική δευτεροβάθμια εκπαίδευση και αφετέρου στο σχεδιασμό εναλλακτικών διδακτικών πρακτικών βασισμένων σε σύγχρονα θεωρητικά δεδομένα και διδακτικά μοντέλα. Ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στην ιστορία της τέχνης στο πανεπιστήμιο του Leiden στην Ολλανδία και τις προπτυχιακές της στο πανεπιστήμιο Goldsmiths στο Λονδίνο. Διαθέτει επίσης πτυχίο νομικής από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Έχει εργαστεί κατά καιρούς ως επιμελήτρια εκθέσεων και βοηθός γκαλερί σε χώρους τέχνης στην Αθήνα και το Λονδίνο. Κατά τη διάρκεια των μεταπτυχιακών της σπουδών, έκανε την πρακτική της άσκηση στο ίδρυμα Waag Society στο Άμστερνταμ, όπου ανέπτυξε το περιεχόμενο του πρότζεκτ Utopian Practices, με σκοπό τη διεπιστημονική συνάντηση τέχνης, επιστήμης και ντιζάιν.