Στην ανακοίνωση αυτή θα εξετασθούν τρόποι προσέγγισης των εικαστικών τεχνών σε θεατρικές παραστάσεις που απευθύνονται σε παιδιά. Συγκεκριμένα, θα αναδειχθούν οι τρόποι με τους οποίους ένα έργο τέχνης μπορεί να ενταχθεί στην αφήγηση μιας ιστορίας και πως το παιδί – θεατής προσλαμβάνει την πληροφορία αυτή. Ένα έργο τέχνης μπορεί να παρουσιαστεί είτε χωρίς να έχει παραλλαχθεί  είτε επεξεργασμένο μέσω της κινούμενης εικόνας (animation). Επισημαίνεται ότι η κινούμενη εικόνα, ήδη, από τη δεκαετία του 1970 αποτελεί μέρος του διευρυμένου πεδίου των εικαστικών τεχνών. Μέσω λοιπόν του animation τα έργα τέχνης (πίνακες ζωγραφικής και γλυπτά) κινούνται και ζωντανεύουν στα μάτια των παιδιών και γίνονται προσιτά και ιδιαίτερα ελκυστικά. Στην περίπτωση αυτή, γνωστά έργα τέχνης που εντάσσονται σε μια ιστορία, μεταβάλλονται και τροποποιούνται. Άλλοτε απομονώνονται και αναδεικνύονται ορισμένα στοιχεία τους, ενώ άλλες φορές συνδιαλέγονται με αντικείμενα της καθημερινής ζωής. Η επέμβαση αυτή είναι μια μορφή οικειοποίησης του έργου τέχνης, που παραπέμπει στην Appropriation art, σύμφωνα με την οποία, ορισμένοι καλλιτέχνες οικειοποιούνται έργα τέχνης του μακρινού ή του πρόσφατου παρελθόντος, προκειμένου να τα μεταμορφώσουν ανασημασιοδοτώντας το μήνυμά τους. Στην ανακοίνωση αυτή, ο ρόλος και η συμβολή των εικαστικών τεχνών και των νέων τεχνολογιών σε μια ιστορία θα αναδειχθεί με αφορμή τη θεατρική παράσταση Συνέβη σε μια βίδα, που πραγματοποιείται στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη.

Η Χριστίνα Παλαιολόγου πραγματοποίησε Μεταπτυχιακές σπουδές, με υποτροφία του Ι.Κ.Υ., στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου της Αθήνας. Εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο ίδιο τμήμα. Το θέμα της διατριβής ήταν:  «Παραμυθιακά στοιχεία και μοτίβα στην ελληνική δραματουργία του 20^ού αιώνα (1890-1980)». Έχει διδάξει Θεατρική Αγωγή σε Βρεφονηπιακούς Σταθμούς και Ολοήμερα Δημοτικά Σχολεία και Ιστορία της Τέχνης στην Σχολή Ορνεράκη. Έχει εργασθεί ως βοηθός σκηνοθέτη, σε θεατρικές παραστάσεις για παιδιά.  Από το 2005 είναι μέλος της Ομάδας Παραμύθι Από Μακριά. Πραγματοποιεί θεατρικές παραστάσεις για παιδιά προσχολικής ηλικίας στις οποίες παίζει και σκηνοθετεί. Από το 2012 παρουσιάζει θεατρικές παραστάσεις στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη. Από το 2012 έως σήμερα διδάσκει, ως επιστημονικός  συνεργάτης, στο Τμήμα Αγωγής και Φροντίδας στην Πρώιμη Παιδική Ηλικία, στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Όσον αφορά το επιστημονικό έργο διαθέτει πολλά άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά, ανακοινώσεις σε διεθνή συνέδρια και ετεροαναφορές σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά.