Στην παρούσα εργασία επιδιώξαμε να ανιχνεύσουμε σημεία τομής και αλληλεπίδρασης μεταξύ  ενδεικτικά επιλεγμένων σκηνών των επών και των εικονιστικών τους αναπαραστάσεων σε αγγειογραφίες και έργα νεώτερης τέχνης, με έμφαση στο εικονιστικό υλικό των σχολικών εγχειριδίων.

Ακόμη, επιχειρήσαμε να επισημάνουμε στοιχεία- σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο- που θα πρέπει ο/ η διδάσκων/ ουσα να λάβει υπόψη του/ της  κατά την διδακτική αξιοποίηση των διαφορετικών σημειωτικών συστημάτων εικόνας και λόγου (πολύ δε περισσότερο, όταν αυτή αφορά στο παλίμψηστο των ομηρικών επών) και κυρίως να μη θεωρείται η σχέση τους ως απολύτως ταυτόσημη ή συμπληρωματική.  Τουναντίον, θεωρούμε ιδιαιτέρως ελκυστική πρακτική τη  διερεύνηση των αντιθετικών σχέσεων στη διδακτική πράξη,  με σκοπό την πρόκληση σχετικού προβληματισμού και  συζήτησης  με τους μαθητές, καθώς και την  καλλιέργεια εσωτερικών κινήτρων μάθησης μέσω και του οπτικού και του κριτικού γραμματισμού κατά τη διδασκαλία των ομηρικών επών στο σχολείο.

Εισηγητής 1: Παναγιώτης Πυρπυρής: Διδάκτωρ στην Ιστορία της Εκπαίδευσης Τμήματος Κοινωνιολογίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών.

 Σχολικός Σύμβουλος Φιλολόγων Γ΄Δ/νσης Δευτεροβάθμιας Εκπ/σης Αθήνας

Εισηγητής 2: Ιωάννα Δεκατρή: Φιλόλογος – Αρχαιολόγος, ΜSc στη Διδακτική της Ιστορίας Φ.Π.Ψ.- Φιλοσοφική Σχολή  ΕΚΠΑ, Υπ.Δρ Διδακτικής Αρχαίων Ελληνικών μέσω του υλικού πολιτισμού, Τμήμα Φ.Π.Ψ. ΕΚΠΑ, Υπεύθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων Γ΄Δ/νσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αθήνας