Στην παρούσα εισήγηση μέσα από μια ποιοτική μεθοδολογία έρευνας, η οποία στηρίζεται στη συμμετοχική παρατήρηση, επιχειρείται να δοθεί η οπτική γωνία των μαθητών του λυκείου σχετικά με την τέχνη του θεάτρου στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Η όποια επιθυμία των παιδιών για ενασχόληση με το θέατρο στα πλαίσια του σχολείου τους ενσκήπτει σε δύο εμπόδια: πρώτον στην έλλειψη καταρτισμένου εκπαιδευτικού προσωπικού γύρω από την τέχνη και την επιστήμη του θεάτρου° δεύτερον στην κατηγοριοποίηση των μαθημάτων σε βασικά και δευτερεύοντα. Ως εκ τούτων οι περισσότεροι μαθητές θεωρούν ότι ο χρησιμοθηρικός χαρακτήρας της γνώσης που προάγει το εκπαιδευτικό σύστημα του λυκείου εκμηδενίζει τη δυνατότητα και τη διάθεσή τους να στραφούν προς το θέατρο και γενικά προς την τέχνη, η οποία θεωρείται αντικείμενο ήσσονος σημασίας. 

Ο Βάιος Καμινιώτης είναι διδάκτωρ και πτυχιούχος κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Σπούδασε επίσης αρχαιολογία στη Φιλοσοφική σχολή του Α.Π.Θ και είναι τελειόφοιτος του τμήματος θεατρικών σπουδών του ΕΚΠΑ. Διδάσκει ως εντεταλμένος στο τμήμα φιλολογίας του ΕΚΠΑ τα μαθήματα «κοινωνική λαογραφία» και «έντεχνος λαϊκός λόγος: παραδοσιακές και σύγχρονες μορφές». Έχει υπηρετήσει στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ως αναπληρωτής καθηγητής κοινωνιολογίας. Στα πλαίσια της εκπόνησης της διατριβής του έχει πραγματοποιήσει ποιοτική κοινωνική έρευνα στην πεδινή Θεσσαλία. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα στρέφονται στην ανθρωπολογία της διατροφής, στον λαϊκό έντεχνο λόγο και στην ανθρωπολογία και την κοινωνιολογία του θεάτρου και της τέχνης.