H παρούσα εισήγηση διερευνά το παράδοξο της σύγχρονης ελληνικής εκπαιδευτικής πραγματικότητας, της Συνταγματικής απαγόρευσης, σύμφωνα με τις δυο αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (660 και 926) του 2018 για ακύρωση των νέων ΠΣ της Θρησκευτικής Εκπαίδευσης, της χρήσης της τέχνης ως εκπαιδευτικό και παιδαγωγικό εργαλείο διδασκαλίας, μάθησης και γνώσης. Τα νέα Προγράμματα Σπουδών της Θρησκευτικής Εκπαίδευσης (2017) στηρίζονται αποκλειστικά στη μεταρρύθμιση, σύμφωνα με τις αρχές της βιωματικής μάθησης, της παιδαγωγικής προσέγγισης της θρησκευτικής γνώσης και του θρησκευτικού γραμματισμού. Εισάγουν όλες τις τέχνες ως εκπαιδευτικά εργαλεία δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στα μοτίβα έντεχνου συλλογισμού (Artful Thinking) και το εκπαιδευτικό δράμα (Theatre/Drama in Education). Στην εισήγηση παρουσιάζονται θεωρητικά και πρακτικά τα παιδαγωγικά επιχειρήματα αυτής της μεταρρύθμισης ενώ επιχειρείται η κριτική μελέτη των επιχειρημάτων όσων αντιτίθεται σε αυτή και κυρίως των αποφάσεων του Ανώτατου Δικαστηρίου του Κράτους, το οποίο φαίνεται να παρεμβαίνει σε εκπαιδευτικά και παιδαγωγικά ζητήματα αναπτύσσοντας θεωρία με ανάλογα αποτελέσματα. Γίνεται φανερό ότι διαφορετικές φιλοσοφικές και θεολογικές οπτικές του ρόλου της Θρησκευτικής Εκπαίδευσης στο σχολείο και της τέχνης στη διδασκαλία του μαθήματος οδηγούν στο παράδοξο αυτό.

Ο Μάριος Κουκουνάρας-Λιάγκης είναι Επίκουρος Καθηγητής του Τμήματος Θεολογίας του ΕΚΠΑ. Διδάσκει Παιδαγωγική και Διδακτική Μεθοδολογία της Θρησκευτικής Εκπαίδευσης στο Τμ.Θεολογίας, Κοινωνική Παιδαγωγική στο ΠΜΣ του ΠΤΔΕ του ΕΚΠΑ και Βιωματική Εκπαίδευση στο UCL-Institute of Education. Έχει σπουδάσει Θεολογία (ΒΑ, MA, PhD) στο ΑΠΘ και Ελληνική Φιλολογία  (ΒΑ) στο ΔΠΘ. Δίδαξε, από το 2003 έως το 2012 στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Εργάστηκε από το 1989 ως το 2007 στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο ως δημοσιογράφος και παραγωγός ραδιοφωνικών εκπομπών. Διετέλεσε σύμβουλος στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων την περίοδο 2007-2009.

Aσχολείται επαγγελματικά με τα Θεατροπαιδαγωγικά Προγράμματα και συνεργάζεται με δημόσιους και ιδιωτικούς Οργανισμούς.

Ασχολείται με την εκπαίδευση εκπαιδευτικών, τη μεντορεία και τη συνεχή επιμόρφωση εκπαιδευτικών και έχει εμπειρία ως επιμορφωτής σε ποικίλα επιμορφωτικά σεμινάρια εκπαιδευτικών, που διοργανώνουν φορείς όπως ΥΠΠΕΘ, ΙΕΠ, Ο.Ε.ΠΕ.Κ, Πάντειο Πανεπιστήμιο, Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη, Μύρτιλλο κ.ά.

 Έχει πάρει μέρος σε διεθνή συνέδρια στην Ελλάδα και Ευρώπη. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε πρακτικά κι επιστημονικά περιοδικά στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει κυκλοφορήσει τέσσερα βιβλία για την εκπαίδευση.

Τα ερευνητικά ενδιαφέροντά του εστιάζονται στην Παιδαγωγική και Διδακτική μεθοδολογία της Θρησκευτικής Εκπαίδευσης. Ασχολείται και ερευνά ιδιαίτερα θέματα όπως τη Μετασχηματιστική εκπαίδευση, Αναλυτικά Προγράμματα και Διαπολιτισμική εκπαίδευση και Θέατρο στην Εκπαίδευση.