Η ένταξη της τέχνης στη σύγχρονη εκπαιδευτική πραγματικότητα αποτελεί μια αναγκαιότητα για  την εποχή μας η οποία κατακλύζεται από πλήθος πληροφοριών. Συγκεκριμένα, στην παρούσα εργασία διερευνάται ο τρόπος με τον οποίο η τέχνη μπορεί να συναντηθεί με την ιστορία. Το ιστορικό πλαίσιο αναφοράς είναι η Αναγέννηση στη Φλάνδρα (16^ος-17^ος αι. μ.Χ.), ο Ουμανισμός και η επίδραση από την ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα. Σκοπός μας είναι να χρησιμοποιηθούν έργα τέχνης της ολλανδικής ζωγραφικής ως διδακτικό μέσο στο μάθημα της ιστορίας έτσι ώστε οι μαθητές/ριες να διευρύνουν επιλεκτικά τις γνώσεις τους. Επιμέρους στόχοι είναι η εξοικείωση των μαθητών/ριών με τα έργα τέχνης και τις ιστορικές πηγές, η αναζήτηση στοιχείων της αρχαιοελληνικής τέχνης στην ιστορική περίοδο της Αναγέννησης, η ερμηνεία πορτραίτων μυθολογικής μεταμφίεσης. Τα ερευνητικά ερωτήματα που προκύπτουν είναι: α) εάν οι μαθητές/ριες μπορούν να παρατηρήσουν και να ερμηνεύσουν το ζωγραφικό πίνακα β) εάν η Αναγέννηση στην Ευρώπη συνδέεται με την ελληνική αρχαιότητα και πώς γ) εάν η τέχνη της ζωγραφικής βοηθάει στο μάθημα της ιστορίας και πώς. Ακολουθούνται βασικές παραδοχές του Perkins (1994) και  της Chapman (1993) καθώς επίσης των Moniot (2011) και Κόκκινου (2006). Χρησιμοποιείται η μέθοδος της μελέτης περίπτωσης σε παιδιά Στ’ Δημοτικού, πραγματοποιείται ποιοτική ανάλυση περιεχομένου σε δεδομένα από παραγωγή κειμένου- συνέντευξη και εξάγονται συμπεράσματα. 

Λέξεις-κλειδιά: Τέχνη στην εκπαίδευση, ζωγραφική, διδακτική της ιστορίας,

Ο Νίκος Αθ. Στάμος γεννήθηκε το 1986 στα Τρίκαλα και εργάζεται στην Αθήνα. Είναι δάσκαλος με μεταπτυχιακές σπουδές στις Επιστήμες της Αγωγής στο ΕΚΠΑ. Επιπλέον είναι πτυχιούχος του Παντείου Πανεπιστημίου. Έχει παρουσιάσει εργασίες του σε πανελλήνια και διεθνή συνέδρια και έχει κάνει σχετικές δημοσιεύσεις. Επίσης ασχολείται με τη σκιτσογραφία.  Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα συνδέονται με τον Πολιτισμό και την Εκπαίδευση.