Η εισήγηση αυτή θα επιχειρήσει να εκθέσει μια μεθοδολογική προσέγγιση, η οποία χρησιμοποιεί το θεατρικό κείμενο ως ιστορική πηγή (πρωτογενή και δευτερογενή) για τη διδασκαλία του μαθήματος της Ιστορίας, Αρχικά, θα αναφερθούν συνοπτικά οι λόγοι για τους οποίους θεωρούμε ότι ένα θεατρικό κείμενο μπορεί να αποτελέσει μια ιστορική μαρτυρία, είτε για την περίοδο της συγγραφής του, είτε για την περίοδο στην οποία αναφέρεται, καθώς η θεατρική τέχνη από τη φύση της αποτελεί ένα κάτοπτρο της πραγματικότητας με την οποία συνδιαλέγεται. Στη συνέχεια, θα παρουσιαστεί μια προτεινόμενη διαδικασία που αποσκοπεί στην εργαλειοποίηση της σχέσης ΙστορίαςΘεάτρου προς όφελος της διδασκαλίας του μαθήματος της Ιστορίας. Θα χρησιμοποιηθούν παραδείγματα από τον χώρο του νεοελληνικού θεάτρου, όπου η σχέση του θεατρικού κειμένου με το ιστορικό πλαίσιο της εποχής συγγραφής του είναι άμεση, όπως οι μεταπολεμικές πολιτικές επικαιρικές φαρσοκωμωδίες των Σακελλάριου-Γιαννακόπουλου, Ψαθά κ.ά., αλλά και παραδείγματα από τον χώρο του ιστορικού δράματος (Καζαντζάκης, Θεοτοκάς, Τερζάκης, Φωτιάδης κ.ά), όπου το θεατρικό κείμενο χρησιμοποιεί το ιστορικό πλαίσιο μιας άλλης εποχής, για να μιλήσει κυρίως για τη δική του. Τέλος, για να γίνει πιο κατανοητός συνολικά ο συλλογισμός, συνοπτικά θα δοθούν οι κατευθυντήριες γραμμές για την εφαρμογή της παραπάνω διαδικασίας στη διδασκαλία μιας συγκεκριμένης διδακτικής ενότητας, όπως είναι ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος (1946- 1949).

Η Ελενα Σταματοπούλου είναι απόφοιτος του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών Α.Π.Θ. στην κατεύθυνση της Σκηνοθεσίας και της Δραματολογίας-Παραστασιολογίας. Διδάκτωρ του Τμήματος Θεάτρου (η εκπόνηση της διδακτορικής διατριβής έγινε με υποτροφία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών). Εκπαιδευτικός στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση ως Πληροφορικός και Θεατρολόγος. Δημιούργησε για τρία χρόνια (2013-2016) τη θεατρική ομάδα του Γυμνασίου Λ.Τ Κουφονησίων, με την οποία πήρε μέρος στο Διεθνές Νεανικό Φεστιβάλ αρχαίου δράματος στην αρχαία Μεσσήνη με την παράσταση Τρωάδες του Ευριπίδη. Ιδρυτικό μέλος, σκηνοθέτης και ηθοποιός από το 2002 στη θεατρική ομάδα Facta Non Verba με παρουσία στην πόλη τα τελευταία 15 χρόνια και πλήθος παραστάσεων (33 μέχρι σήμερα) και πολιτικών δράσεων. Το 2003 συνεργάστηκε με το The Living Theatre στη δημιουργία πολιτκού θεάτρου δρόμου. Παρακολούθησε σειρά σεμιναρίων στο εξωτερικό πάνω στο σωματικό και πολιτικό θέατρο και διοργανώνει και η ίδια σεμινάρια υποκριτικής και σκηνοθεσίας, καθώς και ανοικτά μαθήματα ενεργοποίησης. Αυτήν την περίοδο παρακολουθεί το μεταπτυχιακό πρόγραμμα "Ιστορική έρευνα, διδακτική και Νέες Τεχνολογίες" του Τμήματος Ιστορίας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Τον Δεκέμβριο του 2017 εκδόθηκε το βιβλίο της: Το νεοελληνικό θέατρο στα χρόνια της καχεκτικής δημοκρατίας (1944-1967), τμ. Α: (1944-1955) από τις εκδόσεις Ισνάφι. Το τρέχον ακαδημαϊκό έτος βρίσκεται με απόσπαση στο τμήμα Θεάτρου ΑΠΘ. Συνεχίζει να διδάσκει, να σκηνοθετεί και να παίζει θέατρο.