Η διδασκαλία των τεχνών στην εκπαίδευση παραδοσιακά εννοιοδοτείται ως η αισθητική καλλιέργεια, η εξοικείωση των μαθητών με τα έργα τέχνης, τα καλλιτεχνικά ρεύματα, καθώς και η προετοιμασία και παρουσίαση σχολικών καλλιτεχνικών εκδηλώσεων σε εθνικές επετείους και σχολικές εκδηλώσεις. Την ίδια στιγμή, οι τέχνες έξω και πέρα από το εκπαιδευτικό σύστημα δεν αποτελούν αποκλειστικά μέσο ψυχαγωγίας και αισθητικής καλλιέργειας αλλά και επιστημονικά τεκμηριωμένες μεθόδους θεραπείας. Κρατικοί ή εποπτευόμενοι από τα κράτη φορείς παροχής ιατρικών υπηρεσιών, έχουν εντάξει στα προγράμματα τριτοβάθμιας πρόληψης επιστημονικές μεθόδους θεραπείας ασθενών μέσω των τεχνών. Μουσικοθεραπεία, εικαστική θεραπεία, δραματοθεραπεία και ψυχόδραμα συνεπικουρούν το ιατρικό έργο κυρίως στην αντιμετώπιση των ψυχικών διαταραχών. Παράλληλα, γίνεται λόγος για τη χρήση των τεχνών στην εκπαίδευση ως μίας ολιστικής προσέγγισης σύμφωνα με την οποία οι τέχνες χρησιμοποιούνται ως πολυαισθητηριακά παιδαγωγικά εργαλεία ενίσχυσης της αισθητικής, (δια)πολιτισμικής, (δια)προσωπικής και κοινωνικής ανάπτυξης και αξίας. Δεδομένης της επιβάρυνσης που προκαλείται στη δημόσια υγεία από τις ψυχικές και συμπεριφορικές διαταραχές, ο σχεδιασμός της πρωτοβάθμιας πρόληψής τους κρίνεται απαραίτητος. Προς την κατεύθυνση της μείωσης της επίπτωσης των ψυχικών διαταραχών στα άτομα, τις οικογένειες και τις κοινότητες στοχεύει η προαγωγή ψυχικής υγείας. Στη συγκεκριμένη έρευνα θα διερευνηθεί η πιθανή συσχέτιση της εφαρμογής των τεχνικών του θεάτρου και του δράματος σε σχολικό περιβάλλον με την προαγωγή ψυχικής υγείας των μαθητών και της αποτελεσματικότητα της συγκεκριμένης μεθόδου να μεταφέρει γνώσεις, στάσεις, συμπεριφορές, τρόπους σκέψης και αντιμετώπισης προβλημάτων προκειμένου να φανεί αν είναι σκόπιμο να εξεταστεί η εφαρμογή της και στην ελληνική εκπαίδευση. Υλικό μελέτης θα αποτελέσει η ειδική βιβλιογραφία, οι συστηματικές ανασκοπήσεις, τα επιστημονικά άρθρα και τα εφαρμοσμένα σχολικά προγράμματα προαγωγής ψυχικής υγείας μέσω των τεχνικών του θεάτρου και του δράματος τόσο ως διδακτικής μεθοδολογίας όσο και ως εργαλείου έρευνας και κοινωνικής παρέμβασης.

Γεννήθηκα, μεγάλωσα και ζω στη Δυτική Αθήνα. Ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών(1996). Έχοντας πάντοτε το βλέμμα στραμμένο στην εκπαίδευση, παρακολούθησα σειρά επιμορφωτικών προγραμμάτων με θέμα τη διδασκαλία του θεάτρου στην εκπαίδευση, τη διοίκηση μέσω στόχων, τη διοίκηση εκπαιδευτικών μονάδων, τη διάγνωση και αντιμετώπιση μαθησιακών δυσκολιών και ψυχικών διαταραχών σε σχολικό πλαίσιο. Εκπαιδεύτηκα σε θέματα Προαγωγής Ψυχικής Υγείας και ανάπτυξης ψυχοκοινωνικών δεξιοτήτων στην Α' Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών (2005- 2007). Συνεργάστηκα με το Τμήμα Προαγωγής Ψυχικής Υγείας της ανωτέρω Κλινικής σε επιστημονικό πρωτόκολλο έρευνας (2012) και ολοκλήρωσα το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών Προαγωγής Ψυχικής Υγείας-Πρόληψης Ψυχιατρικών Διαταραχών της Ιατρικής Σχολής Αθηνών (2014). Έχω πραγματοποιήσει εισηγήσεις σε συνέδρια και ημερίδες σχετικά με τον ρόλο και τις εφαρμογές του θεάτρου στην εκπαίδευση και την επίπτωση της παρουσίασης δραματοποιημένων ειδήσεων από τα ΜΜΕ στην ψυχική υγεία των μαθητών. Ως εμπειρογνώμονας εργάστηκα για τον εξορθολογισμό της διδακτέας ύλης του μαθήματος Στοιχεία Θεατρολογίας της Α' Λυκείου (Ι.Ε.Π., 2016) και μετέχω στο έργο εκπόνησης Προγραμμάτων Σπουδών και συμπληρωματικού εκπαιδευτικού υλικού για το Λύκειο στο μάθημα του Θεάτρου (Ι.Ε.Π.,2018). Από το 1997 εργάζομαι ως εκπαιδευτικός-θεατρολόγος σε ιδιωτικά και δημόσια σχολεία της α' βάθμιας και β' βάθμιας εκπαίδευσης και από το 2009 υπηρετώ ως μόνιμος εκπαιδευτικός στη β'βάθμια εκπαίδευση.