Έχοντας ως αφετηρία και οδηγό από τη μια πλευρά το βασικό θεωρητικό πλαίσιο γύρω από τις Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος, όπως η θεωρία του Νου, η θεωρία Κεντρικής Συνοχής και η θεωρία Εκτελεστικής Λειτουργίας, και από την άλλη την αξιοποίηση βασικών τεχνικών του θεάτρου στην εκπαίδευση (μίμηση, παντομίμα, δραματοποίηση, παιχνίδι ρόλων, συμβολικό παιχνίδι,  θέατρο των αντικειμένων, κουκλοθέατρο κ.ά.) η ανακοίνωση θα προσπαθήσει να εστιάσει στο ερώτημα-διακύβευμα της εν δυνάμει σύζευξης αυτών των δύο δρόμων  στο εκπαιδευτικό πλαίσιο της ειδικής αγωγής, με μαθητές με αυτισμό, μέτριας και χαμηλής λειτουργικότητας, όπως αυτοί του Ειδικού Σχολείου Αυτιστικών Πειραιά.  Εκτελεστικές λειτουργίες, κοινωνικές –συναισθηματικές δεξιότητες, λεκτική και μη λεκτική κοινωνική αλληλεπίδραση, οργάνωση συμπεριφοράς, δεξιότητες ομάδας, αυτοεξυπηρέτηση, αυτόνομη διαβίωση αποτελούν το σκηνικό μέσα στο οποίο ο θεατροπαιδαγωγός καλείται να αυτοσχεδιάσει, να αξιοποιήσει με αυστηρή δόμηση και κανόνες το θεατρικό υλικό και να προσδιορίσει τους «ρεαλιστικούς» του στόχους στο πλαίσιο των διδακτικών στρατηγικών της άμεσης διδασκαλίας (direct instruction), της διδασκαλίας κατά περίσταση (incidental teaching) και της προσαρμογής του φυσικού περιβάλλοντος (engineering the environment) καθώς και στο πλαίσιο του πρωταρχικού στόχου της χρήσης της τέχνης του θεάτρου ως  βασικού εργαλείου εκμάθησης και θεραπείας. Πως τελικά σχετίζεται το θέατρο με τις ανάγκες των παιδιών στο φάσμα του αυτισμού και τις διαταραχές κοινωνικοποίησης, επικοινωνίας και δημιουργικής φαντασίας; Παράλληλα, μέσα από τη συγκεκριμένη μελέτη περίπτωσης, θα  αναδυθούν κομβικά ερωτήματα σχετικά με το σχεδιασμό του θεσμικού πλαισίου και της εκπαιδευτικής πολιτικής (στοχοθεσία-στρατηγική-μέσα-αξιολόγηση), βάσει της οποίας η πολιτεία εντάσσει τη θεατρική αγωγή στην ειδική αγωγή σήμερα. Ποιές είναι συνθήκες και δυνατότητες εφαρμογής  της θεατρικής αγωγής στα ειδικά σχολεία και ποιες οι προοπτικές στο μέλλον;

Ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ (2002) και στη συνέχεια τις μεταπτυχιακές μου σπουδές στην πολιτιστική διαχείριση στην Αυστρία στο Johannes Kepler University, Linz (2003). Eίμαι διδάκτωρ του τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου με θέμα τη Bρετανική πολιτιστική πολιτική στην Ελλάδα, 1945-1967 (Δεκ.2015). Πρόσφατα εγκρίθηκε από το τμήμα Θεατρικών Σπουδών (ΕΚΠΑ), η πρότασή μου για μεταδιδακτορική έρευνα με κεντρικό θέμα τη βρετανική παρουσία στην εκδοτική δραστηριότητα στην Ελλάδα, 1945-1960. Έχω εργασθεί στον τομέα της οργάνωσης πολιτιστικών εκδηλώσεων και στον τομέα της παραγωγής στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Παράλληλα εργάζομαι ως αναπληρώτρια-θεατρολόγος από το 2012 στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Την τελευταία χρονιά (2017-2018), είχα την ευκαιρία να εργασθώ σε σχολεία ειδικής αγωγής, στα οποία εντάχθηκε το μάθημα της θεατρικής αγωγής. Κατά το εαρινό εξάμηνο 2018, δίδαξα στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, το μάθημα: Πολιτιστική Διαχείριση και θεσμοί: Πολιτιστική Πολιτική στην Ελλάδα, 19^ος και 20 ^ος.